Bréguet 19
Bréguet 19 (Bréguet XIX, skrót: Br.19) to francuski lekki bombowiec i samolot rozpoznawczy, zaprojektowany w zakładach Breguet i produkowany od 1924 roku. Był następcą udanego bombowca Breguet 14 z czasów I wojny światowej.
Historia i rozwój
Prototyp samolotu oblatano w marcu 1922, a masowa produkcja rozpoczęła się w 1924 roku. Samolot występował w kilku wersjach: rozpoznawczej A2, bombowej B2 oraz myśliwskiej C2. Wersje te różniły się głównie silnikami, w tym popularnymi silnikami Lorraine-Dietrich oraz Hispano-Suiza.
Oprócz wersji wojskowych, powstały także modele rajdowe, takie jak Br.19 GR o zwiększonym zasięgu, a także Br.19 TR, które ustanowiły wiele rekordów odległości. Samolot był ceniony za nowoczesną konstrukcję i osiągi, co przyczyniło się do jego popularności za granicą.
Użycie wojskowe
Bréguet 19 trafił na uzbrojenie lotnictwa francuskiego w 1924 roku i był używany do późnych lat 30. W Polsce zakupiono 250 egzemplarzy, które służyły w różnych pułkach lotniczych. Samoloty były również używane przez Belgię, Hiszpanię oraz Jugosławię. W Hiszpanii brały aktywny udział w wojnie domowej, a Jugosławia zbudowała wiele wersji na licencji.
Użycie sportowe
Bréguet 19 brał udział w wielu dalekich przelotach i zawodach, ustanawiając liczne rekordy. W 1926 roku samolot z Warszawy do Tokio pokonał trasę 10 300 km. Uczestniczył także w międzynarodowych zawodach lotniczych, odnosząc sukcesy w różnych kategoriach.
Opis techniczny
Bréguet 19 to jednosilnikowy, dwupłatowy samolot o konstrukcji metalowej, pokryty blachą duralową oraz płótnem. Załoga składa się z pilota i obserwatora. Uzbrojenie obejmowało karabiny maszynowe oraz możliwość transportu bomb. Samolot mógł być napędzany różnymi silnikami, głównie rzędowymi o mocach od 400 do 500 KM.
Podsumowanie
Bréguet 19 był znaczącym osiągnięciem w dziedzinie lotnictwa międzywojennego, łącząc nowoczesną konstrukcję, wszechstronność zastosowań oraz liczne sukcesy zarówno w zastosowaniach wojskowych, jak i sportowych.
