Bralin
Bralin to wieś w Polsce, położona w województwie wielkopolskim, w powiecie kępińskim, około 7 km na zachód od Kępna. Miejscowość została po raz pierwszy wzmiankowana w 1136 roku. W 1540 roku uzyskała lokację miejską, jednak w 1742 roku została zdegradowana. Od 1954 do 1972 roku była siedzibą gromady Bralin, a w latach 1975-1998 administracyjnie należała do województwa kaliskiego. Obecnie Bralin jest siedzibą gminy.
Nazwa
Nazwa „Bralin” najprawdopodobniej oznacza „należąca do Brala”, gdzie Bral jest zdrobnieniem imienia Bratosław. Wieś była notowana pod różnymi nazwami, w tym jako Bralin w 1288 roku i Brelino w 1310 roku. W 1613 roku miejscowość została wymieniona w dziele historyka Mikołaja Henela jako Bralinum.
Historia
Bralin był częścią Śląska od swojego powstania. W XVIII wieku przez wieś przebiegał szlak Królewskiej Poczty łączący Warszawę i Drezno. W 1918 roku lokalni liderzy wzięli udział w Sejmie Dzielnicowym w Poznaniu. W 1919 roku Bralin został obsadzony przez wojsko polskie, a na mocy Traktatu Wersalskiego włączony do województwa poznańskiego. Do 1925 roku miejscowość należała do diecezji wrocławskiej, później przeszła pod metropolię gnieźnieńsko-poznańską.
W Bralinie znajduje się nieczynny przystanek kolejowy na trasie Wieluń–Oleśnica, który był czynny do 2002 roku. W okresie międzywojennym w miejscowości stacjonował komisariat Straży Granicznej.
Ludność
W lutym 2011 roku Bralin liczył niemal 2800 mieszkańców. Starsza ludność posługuje się gwarą sycowską, która jest częścią polskiego etnolektu śląskiego. Po II wojnie światowej miały miejsce zmiany demograficzne, które wpłynęły na zanik lokalnej gwary, jednak w niektórych domach nadal można ją usłyszeć.
Zabytki
- Układ urbanistyczny z rynkiem
- Kościół pod wezwaniem św. Anny (1627) z elementami gotyckimi
- Pseudoromański kościół poewangelicki pod wezwaniem św. Jana Chrzciciela (XIX w.)
- Dwór (1910)
- Pozostałości grodziska
- Drewniany kościół odpustowy pod wezwaniem Narodzenia Najświętszej Marii Panny Na Pólku (1711)
- Pomniki przyrody, w tym „Bralińskie Dęby”