Boston Corbett
Boston Corbett, właściwie Thomas P. Corbett, to amerykański żołnierz, który urodził się w 1832 roku i zmarł po 1888 roku. Jest najbardziej znany z zastrzelenia Johna Wilkesa Bootha, zabójcy prezydenta Abrahama Lincolna.
Życiorys
Podczas wojny secesyjnej Corbett służył w armii Unii. Po zamachu Bootha na Lincolna 14 kwietnia 1865 roku, Booth uciekł, a Corbett brał udział w obławie na niego. 26 kwietnia 1865 roku zastrzelił Bootha, co przyniosło mu zarówno sławę, jak i kontrowersje. Niektórzy uznali go za bohatera, inni za niesubordynowanego maniaka pragnącego zemsty.
Corbett przez całe życie borykał się z lękiem przed zemstą ze strony naśladowców Bootha. W 1865 roku zeznawał w procesie Henry’ego Wirza, oskarżonego o zbrodnie wojenne w obozie jenieckim w Andersonville. W 1885 roku aresztowano go za straszenie sąsiada, a podczas procesu wyjął broń.
W 1887 roku Corbett objął stanowisko portiera w Izbie Reprezentantów Kansas. W lutym 1888 roku, podczas sesji, z bronią w ręku przerwał obrady, co doprowadziło do jego uznania za szalonego i osadzenia w szpitalu psychiatrycznym. Uciekł stamtąd w maju 1888 roku, prawdopodobnie udając się do Meksyku.
W 1905 roku aresztowano osobę podającą się za Bostona Corbetta, która została skazana na trzy lata więzienia.
