Boniowanie
Boniowanie to dekoracyjne opracowanie krawędzi oraz lica ciosu kamieni, które podkreśla ich układ, ożywia fasadę i nadaje jej monumentalny charakter. Wyróżnia się różne typy boniowania, które zależą od:
- układu rowków: płytowe, pasowe;
- kształtu płyt: płaskie, wypukłe, zwierciadlane, diamentowe;
- faktury powierzchni: dzikie (rustyka), groszkowane, szlifowane, polerowane itp.
Technika boniowania była znana już w starożytnym Rzymie, a jej popularność wzrosła w renesansie. W średniowieczu stosowana była sporadycznie, głównie w francuskiej architekturze obronnej. W tynku imitowano wygląd kamiennego muru, wykonując profilowanie, które podkreślało układ kamieni.
Bonie, czyli spoina podkreślająca układ kamieni, mogą zdobić całe elewacje lub tylko ich fragmenty, takie jak cokoły, naroża, pilastry czy obramowania otworów.
Obecnie boniowanie zyskuje na popularności w wykończeniach elewacji. W przeciwieństwie do średniowiecznych zastosowań, obecnie bonie najczęściej umieszczane są na narożnikach budynków w celach dekoracyjnych. Wsp współczesnym budownictwie wyróżnia się kilka metod boniowania:
- Układanie przyległych boni różnych rozmiarów na przemian;
- Układanie przyległych boni tej samej długości;
- Układanie boni w stałych odstępach;
- Układanie boni w centralnym miejscu elewacji.
Techniki zdobienia
Wśród metod zdobienia elewacji, obok boniowania, można spotkać także sgraffito, które nadaje muru wygląd boniowanej ściany.
Podsumowanie
Boniowanie to istotny element detali architektonicznych, który nie tylko zwiększa estetykę budynków, ale także podkreśla ich monumentalny charakter.
