Ronald Belford „Bon” Scott (9 lipca 1946, Forfar – 19 lutego 1980, Londyn) był australijskim wokalistą rockowym, znanym przede wszystkim jako członek zespołu AC/DC. W 1994 roku został wprowadzony do Rock and Roll Hall of Fame jako członek AC/DC, a w 2004 roku magazyn „Classic Rock” uznał go za najlepszego lidera wszech czasów.
Życiorys
Bon Scott urodził się w Szkocji, ale w 1952 roku wraz z rodziną emigrował do Australii, osiedlając się najpierw w Melbourne, a później w Fremantle. Jego edukacja w John Curtin College of the Arts zakończyła się w wieku 15 lat z powodu problemów z dyscypliną.
W młodości uczył się gry na perkusji i dudach, a jego muzycznymi inspiracjami byli m.in. Little Richard. W 1964 roku dołączył do zespołu The Spektors, gdzie grał do 1966 roku. Następnie śpiewał w The Valentines (1966-1970) i Fraternity (1970-1973). W 1974 roku został głównym wokalistą AC/DC, zastępując Dave’a Evansa. W ciągu swojej kariery z zespołem nagrał sześć albumów studyjnych oraz jeden koncertowy.
Scott ożenił się z Irene Thorton w 1972 roku, jednak rozwiódł się w 1974 roku.
Zmarł tragicznie w 1980 roku w Londynie w wyniku zadławienia się po spożyciu dużej ilości alkoholu. Został pochowany w Fremantle w Australii.
Podsumowanie osiągnięć
- Członek zespołu AC/DC od 1974 roku.
- Wprowadzenie do Rock and Roll Hall of Fame w 1994 roku.
- Uznany za najlepszego lidera wszech czasów w 2004 roku przez „Classic Rock”.
Bon Scott pozostaje ikoną rocka, a jego wpływ na muzykę jest nadal odczuwalny.
