Bolko V Husyta
Bolko (Bolesław) V Husyta (ok. 1400 – 29 maja 1460) był księciem głogóweckim i prudnickim oraz koregentem w księstwie opolskim. Jego panowanie obejmowało lata 1422–1460, a w 1450 roku został księciem niemodlińskim i strzeleckim.
Życiorys
Bolko V był najstarszym synem księcia opolskiego Bolka IV i Małgorzaty z Gorycji. Edukację zakończył na uniwersytecie w Pradze, gdzie zetknął się z ideami Jana Husa. Przed 1417 roku ożenił się z Elżbietą Granowską, co przyniosło mu miasteczko Pilicę oraz powiązania z polskim dworem królewskim.
W 1422 roku rozpoczął współrządzenie w księstwie opolskim z ojcem. Dwa lata później, po cesji ojca i stryja, objął rządy jako samodzielny książę Głogówka i Prudnika. W 1428 roku, w obliczu inwazji husytów na Śląsk, zdecydował się na współpracę z nimi, co miało na celu zarówno ochronę jego księstwa, jak i sekularyzację dóbr kościelnych.
Bolko V zyskał także tereny sąsiednie, w tym dobra biskupie w kasztelanii nyskiej i zdobył Kluczbork. Jego sukcesy militarne trwały, aż do klęski w bitwie pod Trzebnicą w 1433 roku. Mimo ekskomuniki nałożonej na niego przez Kościół w 1443 roku, kontynuował walki o wpływy na Górnym Śląsku.
W latach 1444–1452 toczył wojnę z biskupem krakowskim Zbigniewem Oleśnickim, która zakończyła się w 1452 roku na sejmie w Piotrkowie. W 1450 roku, po śmierci stryja, przejął dodatkowe księstwa niemodlińskie i strzeleckie, a pięć lat później także Olesno. Zmarł 29 maja 1460 roku w Głogówku.
Rodzina
Bolko V był dwukrotnie żonaty. Jego pierwsza żona, córka Elżbiety z Pilicy, zmarła w 1453 roku, a z tego małżeństwa miał syna Wacława, który również zmarł w tym samym roku. W 1451 roku ożenił się z Jadwigą Bessówną, jednak to małżeństwo nie doczekało się potomstwa.
Bolko V w literaturze
Bolko V jest postacią ujętą w powieściach Andrzeja Sapkowskiego: Narrenturm, Boży bojownicy oraz Lux perpetua.
