„`html
Bolesław Wallek-Walewski
Bolesław Wallek-Walewski (23 stycznia 1885 – 9 kwietnia 1944) był polskim kompozytorem, dyrygentem oraz wykładowcą muzycznym. Pełnił funkcję dyrektora Konserwatorium Towarzystwa Muzycznego w Krakowie, dzisiejszej Akademii Muzycznej.
Życiorys
Wallek-Walewski rozpoczął naukę muzyki w Lwowie, studiując pod okiem Stanisława Niewiadomskiego, a następnie Władysława Żeleńskiego i Felicjana Szopskiego w Krakowie. W latach 1906-1907 kształcił się u Hugona Riemanna w Lipsku. Od 1910 roku był profesorem w Krakowie, a od 1938 roku dyrektorem konserwatorium.
Współorganizował Instytut Muzyczny i założył Krakowskie Towarzystwo Operowe. Jako dyrygent, prowadził Krakowski Chór Akademicki oraz Krakowskie Towarzystwo Śpiewackie „Echo”, z którym koncertował w kraju i za granicą.
Kompozycje
Wallek-Walewski tworzył głównie muzykę chóralną i operową. Jego najważniejsze dzieła chóralne to:
- Rapsod burzowy
- Deszcz w słońcu
- Bajeczka o myszce
- Bajka o Kasi i królewiczu
- Pogrzeb Kazimierza Wielkiego
- Giewontowa baśń
- Te Deum
- Wesel się Królowo Nieba
Oprócz tego skomponował opery, takie jak Dola i Pomsta Jontkowa, oraz utwory na orkiestrę, w tym Zygmunt August i Barbara.
Odznaczenia i śmierć
W 1929 roku został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. Po jego śmierci w 1944 roku, pogrzeb Walleka-Walewskiego w Krakowie przyciągnął tłumy, stając się nieformalną manifestacją patriotyczną, co zaniepokoiło władze niemieckie.
Rodzina
Jego dziadkami byli Adolf Walek i Karolina Krenth, a rodzicami Adolf Wal(l)ek-Walewski oraz Joanna Gello. Bratanek Walleka-Walewskiego to Marian Wallek-Walewski.
Bibliografia
- Leon Świerczek, Bolesław Wallek-Walewski, Kraków PWM, 1975.
„`
