Bolesław Toszecki (Bytomski)
Bolesław Toszecki, urodzony około 1280 roku, był księciem toszeckim od 1303 do 1328 roku oraz arcybiskupem ostrzyhomskim od 1321 roku. Był najstarszym synem księcia bytomskiego Kazimierza i Heleny, której pochodzenie jest nieznane. Przeznaczony do kariery duchownej, pełnił funkcje kościelne od 1294 roku, obejmując m.in. stanowisko scholastyka krakowskiego oraz kanonika kapituły wrocławskiej.
W 1303 roku, za życia ojca, Bolesław otrzymał księstwo toszeckie, jednak realne rządy sprawował jego młodszy brat Władysław. Około 1315 roku, dzięki pomocy królowej węgierskiej Marii, swojej siostry, Bolesław trafił na dwór Karola Roberta w Budzie. Jego kariera nabrała tempa podczas pośredniczenia w ożenku władcy z Elżbietą Łokietkówną. W 1321 roku otrzymał arcybiskupstwo ostrzyhomskie.
Rządy Arcybiskupie
Jako arcybiskup, Bolesław zmagał się z radykalnym odłamem franciszkanów – fraticellami, uznawanymi przez papieża Jana XXII za zbyt ekstremalnych. Dodatkowo, dążył do zachowania jurysdykcji nad grodami spiskimi, mającymi swoich pretendentów w biskupstwie krakowskim. W 1322 roku osiągnął ważny sukces dyplomatyczny, regulując stosunki między Węgrami a Wenecją, co zakończyło spór o wybrzeże Morza Adriatyckiego i przywróciło Dalmację pod panowanie węgierskie.
Pod koniec życia Bolesław wykazał się nepotyzmem, wspierając wybór swojego brata Mieszka na biskupa Nitry, co spotkało się z oporem miejscowej kapituły. Zmarł w grudniu 1328 roku i został pochowany w katedrze w Ostrzyhomiu. Po jego śmierci księstwo toszeckie zostało połączone z dzierżawami księcia bytomskiego Władysława.
Literatura dodatkowa
- Reprint: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Kraków 1989
Kategorie
- Arcybiskupi ostrzyhomscy
- Kanonicy krakowscy
- Kanonicy wrocławscy
- Piastowie opolscy
