Bolesław Mieszkowic
Bolesław Mieszkowic (ur. 1159, zm. 13 września 1195) był księciem kujawskim w latach 1186 lub 1194–1195. Był najstarszym synem Mieszka III Starego i Eudoksji, ruskiej księżniczki.
Młodość i początki kariery
Od urodzenia Bolesław był uznawany za głównego następcę ojca w Wielkopolsce. Po śmierci Bolesława Kędzierzawego w 1173, Mieszko III objął władzę w Krakowie, co wpłynęło na dalsze losy Bolesława.
Bunt możnych
W 1177 roku Mieszko III stawił czoła buntowi możnych krakowskich, którzy przywrócili na tron Kazimierza Sprawiedliwego. W wyniku tego buntu Mieszko III zmuszony był do ucieczki z kraju, zabierając ze sobą Bolesława i jego rodzeństwo.
Małżeństwo
W 1181 roku Mieszko III odzyskał władzę nad Wielkopolską, a Bolesław został zeswatany z Dobrosławą, córką księcia dymińskiego Kazimierza I, co miało na celu wzmocnienie pozycji politycznej Bolesława.
Objęcie władzy nad Kujawami
Po śmierci księcia mazowieckiego Leszka w 1186 roku, część Kujaw mogła zostać przekazana Bolesławowi przez Mieszka III, chociaż nie jest to do końca potwierdzone.
Namiestnictwo krakowskie
W 1191 roku, skorzystawszy z zaangażowania Kazimierza Sprawiedliwego na Rusi, Mieszko III zdobył Kraków i powierzył rządy Bolesławowi. Ich rządy trwały krótko, ponieważ Kazimierz szybko odzyskał stolicę, a Bolesław został wzięty do niewoli, lecz szybko wypuszczony.
Wyprawa przeciw wojewodzie
Po śmierci Kazimierza II Sprawiedliwego w 1194 roku Mieszko Stary wraz z Bolesławem podjął próbę odzyskania władzy, wyruszając przeciwko wojewodzie Mikołajowi.
Śmierć
Bolesław Mieszkowic zginął w bitwie nad Mozgawą 13 września 1195 roku. Pochowano go prawdopodobnie w kolegiacie św. Pawła Apostoła w Kaliszu.
Rodzina
Bolesław i Dobrosława mieli prawdopodobnie dwoje lub troje dzieci:
- Wierzchosława (ur. przed 1195, zm. po 1212) – mniszka w klasztorze norbertanek w Strzelnie.
- Audacja Małgorzata (Eudoksja) (ur. ok. 1196, zm. 1270) – żona hrabiego Henryka I.
- NN, córka (ur. ok. 1196, zm. po 1256) – żona Jaksy I.
