Bolesław Piast
Bolesław (ur. przed 1386, zm. 1420–1425) był przedstawicielem mazowieckiej linii Piastów, synem księcia czerskiego Janusza I oraz litewskiej księżniczki Danuty Anny, córki Kiejstuta. Od najmłodszych lat był przygotowywany do objęcia rządów na Mazowszu.
Działalność wojskowa i polityczna
W 1409 roku Bolesław stanął na czele wyprawy przeciwko zakonowi krzyżackiemu, co zakończyło się zdobyciem i spaleniem Działdowa. Dwa lata później uczestniczył w podpisaniu pokoju toruńskiego jako wysłannik książąt mazowieckich.
W 1412 roku przebywał na dworze Władysława Jagiełły w Krakowie, biorąc udział w podróży króla do Lubowli, gdzie spotkał się z królem niemieckim Zygmuntem Luksemburskim. W 1414 roku osobiście koordynował działania oddziałów mazowieckich w kolejnej wojnie z Krzyżakami.
Rządy w księstwie czerskim
Po śmierci starszego brata Janusza Młodszego w 1422 roku, Bolesław przejął część rządów w księstwie czerskim, sprawując sądy nad poddanymi. Zmarł niespodziewanie między 1420 a 1425 rokiem, jeszcze za życia ojca, nie doczekawszy się samodzielnych rządów.
Rodzina
Bolesław był żonaty z Anną, córką księcia Fiodora Olgierdowica. Miał dwóch synów: Konrada, który zmarł młodo, oraz Bolesława IV, a także córkę Eufemię, wydaną za kandydata do tronu litewskiego Michajłuszkę.
Miejsce pochówku
Spoczywa w podziemiach bazyliki archikatedralnej św. Jana Chrzciciela w Warszawie, obok swojego ojca.
Bibliografia
- Jasiński K., Rodowód Piastów mazowieckich, Wydawnictwo Historyczne, Poznań – Wrocław 1998.
Literatura dodatkowa
- Reprint: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Kraków 1989.