Bolesław II Cieszyński
Bolesław II Cieszyński, znany również jako Bolko II, urodził się około 1428 roku i zmarł 4 października 1452 roku. W latach 1431–1442 sprawował formalnie władzę w Księstwie Cieszyńskim, jednak jego rządy były jedynie symboliczne. Po podziale księstwa, w 1452 roku zamienił z bratem Wacławem I część Bielska na część Księstwa Bytomskiego.
Był najmłodszym synem księcia cieszyńskiego Bolesława I i Eufemii, należącej do mazowieckiej linii Piastów. Po śmierci ojca Bolesław miał zaledwie dziecięcy wiek i pozostał pod opieką matki oraz starszego rodzeństwa. Jako jeden z tzw. książąt niedzielnych, do 29 listopada 1442 roku formalnie pełnił rolę władcy.
Polityka i małżeństwo
Pomimo formalnych ograniczeń, Bolesław II dążył do aktywnego uczestnictwa w polityce międzynarodowej. W przeciwieństwie do brata Władysława, który sprzyjał Czechom, on opowiadał się za bliskimi relacjami z Polską. W 1443 roku wsparł Polskę w sporze z Węgrami, a w 1449 roku pełnił rolę rozjemcy pomiędzy królem Kazimierzem Jagiellończykiem a panami czeskimi. Dobre relacje z Polską nie uległy pogorszeniu pomimo kontrowersji związanych ze sprzedażą księstwa siewierskiego biskupowi krakowskiemu, co spowodowało wojnę na Górnym Śląsku.
W 1448 roku ożenił się z Anną, córką księcia bielskiego Iwana i siostrzenicą Sońki, żony Władysława Jagiełły. Ślub został doceniony przez Kazimierza Jagiellończyka, który ofiarował nowożeńcom 2000 florenów jako prezent.
Plany i dziedzictwo
Bolesław II dążył do uzyskania samodzielnego władztwa. W 1452 roku zamienił Bielsko na część Księstwa Bytomskiego z planem objęcia rządów. Niestety, jego plany zostały przerwane przez nagłą śmierć w tym samym roku.
Po sobie pozostawił dwie córki: Zofię, żonę Wiktoryna z Podiebradów, oraz Barbarę, która była żoną Baltazara żagańskiego i Jana V Zatorskiego. Miał również syna Kazimierza, który po śmierci stryja Przemysława II w 1477 roku stał się jedynym męskim przedstawicielem cieszyńskich Piastów.
Bibliografia
- Landwehr von Pragenau Moritz, Geschichte der Stadt Teschen, Würzburg 1976, s. 3-5, 20.
