Bogusław II

Bogusław II (ur. ok. 1178–1184, zm. 23 lub 24 stycznia 1220 lub 1221) był księciem pomorskim i szczecińskim z dynastii Gryfitów. Był synem Bogusława I oraz Anastazji, córki księcia Mieszka III Starego.

Lata panowania

Po śmierci ojca w 1187 roku, Bogusław II oraz jego młodszy brat Kazimierz II, będąc zbyt młodymi do rządzenia, zostali objęci opieką kuratora, Warcisława Świętoborzyca, oraz Jaromara I. Rządy w księstwie sprawowała ich matka, Anastazja, aż do 1208 roku.

W trakcie swojego panowania Bogusław II zmagał się z zagrożeniem ze strony margrabiów brandenburskich oraz Duńczyków. Po nieudanej kampanii Brandenburczyków przeciwko Duńczykom w 1198 roku, Bogusław pozostał pod zwierzchnictwem Brandenburgii.

Od 1202 roku współrządził księstwem z bratem Kazimierzem II, któremu przekazał zachodnią część ojcowizny. W tym samym roku złożyli hołd lenny Władysławowi Laskonogiemu, księciu wielkopolskiemu.

W 1205 roku księstwa Pomorza Zachodniego, w tym Szczecin, zostały zaatakowane przez Duńczyków. Pomimo wsparcia ze strony księcia polskiego, wojska pomorsko-polskie zostały pokonane, co umocniło pozycję Duńczyków w regionie. Król niemiecki Fryderyk II uznał ich zwierzchność nad zajętymi ziemiami w 1214 roku.

W 1216 roku Bogusław II złożył hołd królowi Danii Waldemarowi II, otrzymując księstwo pomorskie jako lenno. Zmarł w 1220 lub 1221 roku, a jego ciało zostało pochowane w kościele św. Jakuba w Szczecinie.