Bogdan Konopka (27 lipca 1953 – 19 maja 2019) był polskim fotografem i krytykiem związanym z nurtem fotografii elementarnej.
Życiorys
Bogdan Konopka ukończył wydział fotochemii w Technikum Kinematografii we Wrocławiu. Jego kariera artystyczna rozpoczęła się w połowie lat 70. XX wieku. W latach 1982–1985 pracował nad programem fotografii elementarnej w galerii Foto-Medium-Art we Wrocławiu. Po 1989 roku mieszkał i tworzył we Francji.
Wyróżniał się w swojej dziedzinie, zdobywając m.in. Grand Prix de la Ville de Vevey w Europejskim Konkursie Fotografii w 1998 roku oraz stypendia w różnych instytucjach kultury. Jego prace były prezentowane na wielu wystawach indywidualnych i zbiorowych, a także były publikowane w polskich pismach o sztuce.
Twórczość
Konopka był znany z używania aparatu wielkoformatowego i unikał przedstawiania ludzi w swoich fotografiach, z wyjątkiem kilku wyjątków, jak seria „Twarze” z 2004 roku. Jego prace często eksplorowały temat niewidzialności i percepcji przestrzeni.
Wybrane wystawy indywidualne
- Solidarność, Galeria na Antresoli, Wrocław (1981)
- Puste-Pełne, Galeria Foto-Medium-Art, Wrocław (1982)
- Rzeczywistość bezterminowa, Galeria Czarna, Legnica (1985)
- Szary Paryż, Instytut Polski, Paryż (2000)
- Magiczny Wrocław, Muzeum Miejskie Wrocławia (2012)
Prace w kolekcjach
Konopka swoje prace pozostawił w kilku prestiżowych kolekcjach, w tym:
- Narodowe Muzeum Sztuki Nowoczesnej – Centrum Pompidou, Paryż
- Biblioteka Narodowa, Paryż
- Muzeum Carnavalet, Paryż
- Muzeum Sztuki Współczesnej, Łódź
Podsumowanie
Bogdan Konopka był znaczącą postacią w polskiej fotografii, łączącą w swojej twórczości elementy sztuki, krytyki oraz refleksji nad przestrzenią. Jego osiągnięcia artystyczne oraz wkład w rozwój fotografii elementarnej pozostają inspiracją dla wielu współczesnych artystów.
