BMD-3
BMD-3 (ros. БМД-3 «Бахча», Боевая Mашина Десанта-3) to radziecki i rosyjski bojowy wóz piechoty, zaprojektowany dla wojsk powietrznodesantowych, wprowadzony do użytku w latach 90. XX wieku. Wyprodukowano go w ograniczonej serii, zaledwie 137 egzemplarzy do 1997 roku.
Historia
W latach 80-tych XX wieku Armia Radziecka dostrzegła potrzebę modernizacji wozów bojowych po doświadczeniach z Afganistanu. W 1981 roku wprowadzono model BMP-2, który okazał się bardziej skuteczny niż jego poprzednicy. W odpowiedzi na te potrzeby, rozpoczęto prace nad BMD-3, który miał być większym, bardziej zaawansowanym wozem piechoty, zdolnym do transportu powietrznego.
BMD-3 był uzbrojony w 30 mm działko 2A42, karabin maszynowy PKT oraz granatnik automatyczny AGS-17. Przyjęto go do służby w 1990 roku, jednak z powodu ograniczeń finansowych produkcja była niewielka. Z czasem wóz został wycofany, ale w obliczu nowych konfliktów, jego użycie wznowiono.
Opis
BMD-3 to pływający, opancerzony wóz bojowy, przystosowany do transportu lotniczego. Składa się z załogi: dowódcy, kierowcy, działonowego i siedmiu żołnierzy desantu. Pojazd ma podział na przedziały: kierowania, bojowy oraz desantowy.
Cechy techniczne:
- Silnik: 2W06, moc 450 KM
- Transmisja: hydromechaniczna
- Wymiary: długość 6100 mm, szerokość 3130 mm, wysokość 2550 mm
- Masa bojowa: 12,5 – 13,6 T
- Prędkość: do 70 km/h, w wodzie 10 km/h
- Zasięg: 500 km
BMD-3 posiada także zaawansowane zawieszenie hydropneumatyczne, co pozwala na regulację prześwitu w zakresie 130 – 530 mm. W przedziale bojowym znajduje się wieża z uzbrojeniem, która umożliwia prowadzenie ognia w różnych kierunkach, a także wyrzutnie pocisków przeciwpancernych.
Użytkowanie
BMD-3 był używany przez Federację Rosyjską i wykorzystywany w różnych konfliktach, w tym podczas inwazji na Ukrainę w 2023 roku. Pomimo ograniczonej produkcji, jego konstrukcja i zdolności bojowe czynią go interesującym elementem współczesnej armi.
Przypisy
Źródła: Janusz Magnuski, Rodzina wozów BMD (II), Nowa Technika Wojskowa 9/93.
