Błękitny Meczet
Błękitny Meczet, znany również jako Meczet Sułtana Ahmeda (tur. Sultanahmet Camii), to monumentalna budowla w Stambule, zbudowana na zlecenie sułtana Ahmeda I w latach 1609-1616. Jest to jeden z ostatnich przykładów klasycznej sztuki islamskiej w Turcji.
Historia
Budowę rozpoczął 19-letni sułtan Ahmed I, pragnąc stworzyć meczet, który przewyższy słynącą z majestatu Hagii Sofii. Legenda głosi, że sułtan chciał w ten sposób uzyskać przebaczenie Allaha. Projektantem był Sedefkâr Mehmet Ağa, uczeń znanego architekta Sinana. Meczet stał się ważnym punktem w Stambule, położonym obok Pałacu Topkapı, a jego znaczenie przetrwało nawet po przeniesieniu siedziby sułtańskiej do Pałacu Dolmabahçe.
Do meczetu dołączono kompleks budynków, w tym medresę, szkołę, jadłodajnię dla ubogich, szpital, mauzoleum, fontannę i karawanseraj.
Opis
Meczet ma niemal kwadratowy kształt i rozległy dziedziniec z pięcioma bramami. Wnętrze otoczone jest krużgankiem na 26 kolumnach, a nad nim wznosi się 30 kopuł. Centralna kopuła ma średnicę 22,4 m i wysokość 43 m, podtrzymywana przez cztery filary.
W meczecie znajdują się sześć minaretów, z których każdy ma swoją legendę. Do wnętrza prowadzą trzy wejścia, a światło wpada przez 260 okien. Wnętrze zdobią 21 tysięcy płytek fajansowych w błękitnych odcieniach, które nadały mu popularną nazwę. Mihrab i minbar są wykonane z białego marmuru, a posadzki pokryte są czerwonymi dywanami.
Błękitny Meczet jest czynny, co oznacza, że modlitwy odbywają się w wyznaczonych częściach. Wszyscy zwiedzający muszą przestrzegać tradycji muzułmańskich, co obejmuje zdjęcie butów oraz okrycie kolan i ramion, co zapewniają wypożyczane chusty.
Podsumowanie
Błękitny Meczet to nie tylko dzieło architektury, ale także ważny ośrodek duchowy, który przyciąga turystów z całego świata, będąc jednocześnie aktywnym miejscem modlitwy.
