Bitwa pod Zelą
Bitwa pod Zelą miała miejsce w 47 p.n.e. podczas wojny domowej w Rzymie. Starcie to odbyło się pomiędzy wojskami Juliusza Cezara a armią króla Pontu, Farnakesa II. Cezar odniósł zdecydowane zwycięstwo, które opisał w swoim liście trzema słowami: veni, vidi, vici (przybyłem, zobaczyłem, zwyciężyłem).
Sytuacja przed bitwą
Po śmierci Pompejusza w Egipcie, Cezar planował kampanię w Afryce. W międzyczasie Farnakes II, syn Mitrydatesa VI, podbił Kolchidę i uderzył na Kapadocję oraz Armenię Mniejszą. Tetrarcha Galacji, Dejotar I Filoromajos, poprosił Rzym o pomoc, ponieważ Farnakes zajął jego terytorium. Cezar, po otrzymaniu informacji o sytuacji, postanowił interweniować.
- Farnakes odrzucił ultimatum Rzymu.
- Cezar wyruszył z ograniczonymi siłami: 1000 weteranów i dwa niedoświadczone legiony.
- Cezar postanowił zaatakować mimo nieprzygotowania armii.
Bitwa
Farnakes zajął silną pozycję na północ od Zeli. Cezar, zauważając dogodną lokalizację wzgórza, zajął je nocą, co dało mu przewagę. Farnakes, myśląc, że Rzymianie są zajęci budową obozu, zaatakował ich. Cezar z początku zlekceważył atak, ale Farnakes uderzył z pełną siłą.
- Początkowo rzymska linia piechoty zaczęła się chwiać.
- Rydwany Farnakesa przerwały linię rzymską w centrum.
- Cezar skoncentrował wysiłki na stabilizacji lewego skrzydła.
- Po wyczerpaniu impetu ataku pontyjskiego, Rzymianie przeszli do kontrataku.
Ostatecznie Cezar pokonał Farnakesa, zdobywając jego oboz i zadając mu ciężkie straty. Cała kampania trwała tylko pięć dni, a Cezar pospieszył do Rzymu.
Konsekwencje
Farnakes zginął kilka miesięcy później w wyniku buntu swojego szwagra, Asandera. VI legion został nagrodzony i wysłany do Rzymu, podczas gdy inne oddziały pozostały na miejscu, by zabezpieczyć Pont.
Bibliografia
Informacje na temat bitwy znajdują się w historycznych zapisach dotyczących kampanii Cezara.
