Bitwa pod Ochmatowem
Bitwa pod Ochmatowem miała miejsce w 1655 roku pomiędzy armią polską a rosyjsko-kozacką. Dowództwo po stronie polskiej sprawowali hetmani Stanisław „Rewera” Potocki i Stanisław Lanckoroński, natomiast po stronie przeciwnika Bohdan Chmielnicki oraz rosyjscy wojewodowie Wasyl Szeremietiew i Wasyl Buturlin.
Siły i straty
Polska armia liczyła około 20 tysięcy żołnierzy oraz 15-20 tysięcy Tatarów, natomiast siły rosyjsko-kozackie wynosiły 35-40 tysięcy Kozaków i od 6 do 12 tysięcy żołnierzy moskiewskich. Straty po stronie polskiej były znaczące, szacowane na około 6000, a całkowite straty rosyjsko-kozackie wyniosły prawdopodobnie 9000 ludzi.
Przebieg bitwy
Bitwa rozpoczęła się, gdy armia rosyjsko-kozacka pod wodzą Chmielnickiego podjęła próbę odsieczy dla oblężonego Humaniu. Hetmani polscy postanowili zwinąć oblężenie i wyszli naprzeciw wrogowi. Ostatecznie, polsko-tatarskie wojska maszerowały w rozwiniętym szyku bojowym, a działania rozpoczęły się od potyczek jazdy.
- Polska jazda i Tatarzy odnieśli początkowy sukces, osłabiając skrzydła przeciwnika.
- Polska piechota, jazda i artyleria współdziałały, co doprowadziło do stworzenia wyłomu w taborze rosyjsko-kozackim.
- Chmielnicki zorganizował kontratak, co pozwoliło Rosjanom na wycofanie się w kierunku wzgórz glinkowskich.
W dniach 30 i 31 stycznia miały miejsce nieudane próby wycieczek ze strony Rosjan i Kozaków. W wyniku działań dyplomatycznych, Tatarzy zostali nakłonieni do umożliwienia Rosjanom i Kozakom wycofania się, co zakończyło bitwę bez wyraźnego zwycięstwa żadnej ze stron.
Konsekwencje
Bitwa nie przyniosła rozstrzygnięcia; Polacy nie zdołali zadać druzgocącej klęski, a przeciwnicy wycofali się z pułapki. Po bitwie Potocki z piechotą i artylerią wrócił do Lwowa, a jazda Stefana Czarnieckiego udała się na Ukrainę.
Podsumowanie
Bitwa pod Ochmatowem ukazała napięcia między Polską a rosyjsko-kozackim sojuszem, a także skomplikowaną rolę Tatarów w konfliktach tego okresu. Ostatecznie, brak zwycięstwa po obu stronach podkreślił niestabilność sytuacji politycznej w regionie.
