Bitwa pod Lowosicami
Bitwa pod Lowosicami (niem. Lobositz) miała miejsce 1 października 1756 roku w północnych Czechach. Starcie to toczyło się pomiędzy wojskami pruskimi króla Fryderyka II a armią austriacką, która próbowała wesprzeć osaczone wojska saskie w obozie pod Pirną.
Strategia
Feldmarszałek Browne planował uwolnienie saskich sojuszników, podczas gdy siły Fryderyka miały uniemożliwić to działanie. Browne zamierzał odciągnąć pruskie wojska od Pirny, a następnie wysłać silny oddział, który miał dotrzeć do Sasów. Austriackie siły były podzielone na dwie części:
- Prawe skrzydło: 11 tys. piechoty i 3 tys. kawalerii.
- Lewe skrzydło: 15 tys. piechoty i ponad 4 tys. jazdy.
Wojska pruskie ustawiły się między wzgórzami Lovoš i Homolka, przy czym ich piechota rozwinęła się w jednej linii, a jazda została umiejscowiona za piechotą z powodu ciasnoty pola bitwy.
Przebieg bitwy
Bitwa rozpoczęła się o godz. 7 rano wymianą ognia pomiędzy austriacką strażą przednią a pruską piechotą. Fryderyk, błędnie oceniając sytuację, postanowił zaatakować, co doprowadziło do dużych strat po obu stronach. Jego jazda, zamiast wycofać się, zaatakowała, co skutkowało masowym starciem kawalerii, które zakończyło się stratami dla Prusaków.
W walkach na wzgórzu Lovoš austriackie oddziały chorwackie zadawały poważne ciosy pruskim pułkom. Mimo to, Prusacy zdołali wyprzeć Chorwatów i przeszli do regularnej walki, co doprowadziło do zajęcia Lowosic przez Prusaków około godz. 15. Browne wycofał się w dobrym porządku, a Prusacy, wyczerpani walką, nie podjęli pościgu.
Epilog
Browne, po wycofaniu się z pola bitwy, zorganizował korpus ratunkowy, który dotarł pod Pirnę 11 października. Niestety, z powodu nieudolności dowództwa saskiego, Sasi nie zdołali połączyć się z armią austriacką. Ostatecznie, 16 października Sasi kapitulowali, co doprowadziło do wzięcia do niewoli około 18 500 saskich żołnierzy.
Bibliografia
- Robert Kisiel: Praga 1757. Warszawa: Bellona, 2003.
