Bitwa pod Grand Coteau
Bitwa pod Grand Coteau to starcie między Metysami a wojownikami Siuksów, które miało miejsce na terytorium Coteau du Missouri w Dakocie Północnej. Uważana jest za kluczowe wydarzenie w historii Metysów, prowadzące do ich dominacji na prerii.
Przyczyny
W pierwszej połowie XIX wieku Metysi stali się głównymi dostawcami mięsa w północnej części Wielkich Równin, polując na bizony. Spadek liczby bizonów zmusił ich do poszukiwania nowych terenów łowieckich, co doprowadziło do konfliktu z Siuksami, którzy kontrolowali te obszary.
Strony konfliktu
- Metysi: Polowali na bizony, trudnili się traperstwem i rybołówstwem. Organizowali się w grupy, a dowództwo sprawował wybrany przywódca oraz rada kapitanów.
- Siuksowie: Ich taktyka opierała się na indywidualnej walce, co czasami prowadziło do braku koordynacji w działaniach wojennych. Kluczową rolę odgrywały konie, co zwiększało ich mobilność.
Przebieg bitwy
Bitwa rozpoczęła się 13 lipca 1851 roku, gdy Siuksowie zaatakowali oboz Metysów. Próby zdobycia obozu nie powiodły się z powodu braku koordynacji w szeregach Siuksów. Po długiej walce, zmęczeni Siuksowie wycofali się, a Metysi rozpoczęli uporządkowany odwrót, nękani przez Indian.
Straty
W bitwie Metysi stracili jednego człowieka, 12 koni i 4 woły, a trzech obrońców zostało lekko rannych. Straty Siuksów były znacznie wyższe, z różnymi relacjami mówiącymi o 18 do 90 zabitych.
Skutki
Bitwa zakończyła się dominacją Metysów na prerii, jednak lokalne konflikty trwały przez kolejne lata, przerywane krótkotrwałymi rozejmami, aż do lat sześćdziesiątych XIX wieku.
