Bitwa pod Didymotyką
Bitwa pod Didymotyką miała miejsce w październiku 1352 roku i była starciem między siłami Jana V Paleologa a Turkami osmańskimi, wspieranymi przez Jana VI Kantakuzen. Konflikt ten zrodził się z rywalizacji wewnętrznej w Bizancjum, gdzie Jan VI przekazał część terytoriów swojemu współcesarzowi, Janowi V.
Tło historyczne
W 1352 roku Jan VI Kantakuzen przekazał Janowi V Paleologowi terytorium w Rodopach, a jego syn Mateusz otrzymał okręg Adrianopola. Konflikt między Paleologiem a Mateuszem Kantakuzenem doprowadził do zbrojnej konfrontacji. Jan V, korzystając z weneckiego wsparcia, zajął Adrianopol, a Mateusz obronił się w fortach. Jan V wezwał do pomocy Bułgarów i Serbów, jednak jego wojska były w mniejszości w porównaniu do osmańskich oddziałów.
Bitwa
Bitwa odbyła się w pobliżu Didymotyki. Siły serbskie, dowodzone przez Gradysława Borilovicia, wspierały Jana V. Jednak wojska bułgarskie wycofały się przed silnymi oddziałami tureckimi, co osłabiło pozycję serbskiej kawalerii. Osmańskie siły, dowodzone przez Sulejmana, odniósł zwycięstwo, co przekreśliło plany Jana V. Straty serbskie oszacowano na 4000-7000 zabitych, a bitwa była pierwszym zwycięstwem Turków w Europie.
Skutki
Po bitwie kontrola nad Tracją przeszła w ręce Kantakuzenów. Jan V, pozbawiony sojuszników, musiał negocjować z Janem VI, który domagał się zrzeknięcia się przez niego Didymotyki na rzecz Mateusza. Jan V opuścił kraj i zbierał nowe siły na Tenedosie, a jego klęska umocniła pozycję Kantakuzenów. Mateusz został proklamowany współcesarzem, a imię Jana V zakazano wymieniać w liturgii.
Bitwa pod Didymotyką to ważny moment w historii, który otworzył drogę do dalszej ekspansji Turków osmańskich w Europie. Już w marcu 1354 roku Turcy zajęli Gallipoli, a w 1361 Didymotykę, co umocniło ich pozycję w regionie.
