Dzisiaj jest 19 stycznia 2025 r.
Chcę dodać własny artykuł

Bitwa pod Cedynią

Bitwa pod Cedynią

Bitwa pod Cedynią miała miejsce 24 czerwca 972 roku, kiedy to armia księcia Mieszka I stawiła czoła wojskom margrabiego Hodona z Marchii Łużyckiej oraz Zygfryda von Walbeck. Starcie to było sprzeczne z wcześniejszymi traktatami i stanowiło istotny epizod najazdu Hodona na Pomorze Zachodnie. Informacje o bitwie zawarte są w Kronice Thietmara, jednak lokalizacja Cidini, podana w kronice, budzi wątpliwości wśród historyków, z większością zgadzającą się na Cedynię jako miejsce bitwy.

Tło konfliktu

Rejon Cedyni był strategicznie istotny z powodu bród na Odrze, który stanowił szlak handlowy. Od IX wieku istniał tam gród plemienny Licikavików, pełniący funkcję warowni. Atak Hodona na ziemie Polan miał na celu powstrzymanie ekspansji Mieszka I oraz ochronę wpływów Marchii Łużyckiej.

Przebieg bitwy

W bitwie uczestniczyły siły obu stron, z Mieszkiem I dowodzącym piechotą i jazdą, a Czciborem wspierającym obronę Cedyni. Wojska Hodona składały się z konnicy i piechoty, jednak nieodpowiednie rozluźnienie szyków w czasie pościgu doprowadziło do ich klęski. Mieszko, wykorzystując atak z ukrycia, zadał wrogom poważne straty, a jedynie garstka Niemców, w tym Hodo i Zygfryd, zdołała uciec.

Po bitwie

Bitwa pod Cedynią zakończyła plany Hodona na zdobycie Pomorza, zabezpieczając przynależność tego regionu do Polski. Sukces ten zwrócił uwagę cesarza Ottona I, który zwołał zjazd w Quedlinburgu w 973 roku, gdzie Mieszko zgodził się na oddanie syna jako zakładnika, co miało na celu utrzymanie pokoju.

Hipotezy dotyczące bitwy

Różnorodność źródeł historycznych prowadzi do wielu hipotez na temat przebiegu bitwy. Niektórzy badacze sugerują, że Mieszko dowodził jazdą, a Czcibor piechotą, a inni podnoszą możliwość walki wewnątrz grodziska, co mogło przyczynić się do klęski Hodona.

Pamięć o bitwie

Bitwa pod Cedynią stała się symbolem narodowym w Polsce, szczególnie po 1945 roku. W 1972 roku odsłonięto pomnik upamiętniający to wydarzenie, a w kolejnych latach organizowano inscenizacje. Wspomnienie bitwy znalazło odzwierciedlenie w literaturze, muzyce oraz na Grobie Nieznanego Żołnierza w Warszawie.

Bibliografia

  • Kronika Thietmara
  • Historia narodu polskiego – Adam Tadeusz Naruszewicz

Linki zewnętrzne