„`html
Bitwa pod Akragas
Bitwa pod Akragas (Agrigentum) miała miejsce w 261 p.n.e. w trakcie pierwszej wojny punickiej i zakończyła się zdecydowanym zwycięstwem Rzymian, co umożliwiło im zajęcie oblężonego miasta Akragas.
Kontekst
Armia rzymska, dowodzona przez konsulów Lucjusza Postumusa Megellusa i Kwintusa Mamiliusza Witulusa, po przybyciu na Sycylię obległa Akragas w lecie 262 r. p.n.e. Rzymianie, nieposiadający doświadczenia w zdobywaniu warownych miast, postanowili przeprowadzić regularne oblężenie, mając nadzieję na zmuszenie garnizonu do kapitulacji. Wkrótce na pomoc Kartagińczykom przybył strateg Hannon, który zablokował Rzymian po zdobyciu sąsiednich twierdz oraz rzymskiego centrum zaopatrzeniowego w Herbesos. Hannon podjął działania mające na celu przerwanie zaopatrzenia Rzymian, a jego jazda numidyjska zdołała wywabić rzymską kawalerię.
Bitwa
W obliczu głodu, który dotknął zarówno załogę Akragas, jak i Rzymian, Hannon zdecydował się na bitwę. Jego armia liczyła około 30 tys. piechoty, 1,5 tys. jazdy i 30 słoni, podczas gdy Rzymianie dysponowali 38 tys. piechoty i 2 tys. kawalerzystów. Hannon popełnił błąd, ustawiając słonie w drugiej linii, co skutkowało chaosem podczas starcia.
W trakcie walki Rzymianie zmusili najemników kartagińskich do odwrotu, co doprowadziło do paniki wśród słoni, które rozproszyły linię kartagińską. Armia Hannonu uciekła, a część żołnierzy zginęła lub schroniła się w Heraklei. Dowodzący garnizonem Hannibal, spóźniony z kontratakiem, opuścił Akragas w nocy. Rzymianie zdobyli miasto następnego dnia, plądrując je i biorąc mieszkańców do niewoli. Zwycięstwo Rzymian było jednak kosztowne; stracili około 30 tys. ludzi podczas oblężenia i bitwy.
„`
