Bitwa pod Aduą
Bitwa pod Aduą miała miejsce 1 marca 1896 w pobliżu miasta Adua w północnej Etiopii. Starcie to odbyło się między włoskim korpusem inwazyjnym dowodzonym przez gen. Oreste Baratieri a wojskami etiopskimi cesarza Menelika II. W wyniku bitwy armia włoska poniosła klęskę.
Siły i dowódcy
- Włosi: Około 10 596 żołnierzy (w tym 7 000 Erytrejczyków) i 56 dział.
- Etiopczycy: Około 60 000 żołnierzy oraz 42 działa.
Przebieg bitwy
Generał Baratieri podzielił swoje siły na trzy kolumny, co okazało się kluczowym błędem. Pierwsza kolumna, dowodzona przez gen. Albertone, została pokonana, co wywołało panikę wśród żołnierzy. Wojska etiopskie szybko zaatakowały kolejne kolumny, a kontratak rezerw generała Elany nie przyniósł oczekiwanych rezultatów. Najdłużej opierały się siły gen. Dabormidy, które walczyły przez 11 godzin, aż do wyczerpania amunicji.
Ostatecznie włoska armia musiała się wycofać, co przekształciło się w chaotyczną ucieczkę z powodu rosnącego poczucia klęski i ataków etiopskich.
Straty
- Włosi: 11 000 zabitych i rannych, 4 000 w niewoli, utrata całej artylerii oraz 11 000 karabinów.
- Etiopczycy: 4 000 zabitych i 6 000 rannych.
Znaczenie bitwy
Bitwa pod Aduą miała kluczowe znaczenie dla Etiopii, umożliwiając jej obronę niepodległości i zwiększając prestiż międzynarodowy. Zatrzymała również włoskie ambicje kolonialne na kolejne 40 lat. W wyniku bitwy w Włoszech wzrosły nastroje rewanżystyczne, co później doprowadziło do kolejnych konfliktów, w tym ataku na Abisynię w 1935 roku, którego celem było zmycie „hańby Aduy”.
Bibliografia
- Kategoria: Bitwy w historii Etiopii
- Kategoria: Bitwy w historii Włoch
- Kategoria: Bitwy w 1896
