Bitwa nad Wiedroszą
Bitwa nad Wiedroszą miała miejsce 14 lipca 1500 roku podczas wojny litewsko-moskiewskiej. Starcie to odbyło się nad rzeką Wiedroszą, w okolicach Dorohobuża. Wojska litewskie, dowodzone przez hetmana wielkiego litewskiego Konstantego Iwanowicza Ostrogskiego, stanęły do walki przeciwko znacznie liczniejszym siłom moskiewskim pod dowództwem kniazia Daniela Szczeni.
Przyczyny i przebieg bitwy
Bitwa była wynikiem błędnej decyzji hetmana Ostrogskiego, który postanowił zaatakować przeciwnika bez pełnej koncentracji swoich sił. Litwini, liczący od 4 000 do 40 000 żołnierzy, zmierzyli się z armią moskiewską, której liczebność szacowano na 10 000 do 40 000. Ostatecznie bitwa zakończyła się całkowitą klęską wojsk litewskich.
Skutki bitwy
W wyniku starcia poniesiono znaczne straty wśród Litwinów, a hetman Ostrogski został wzięty do niewoli przez Moskali, z której udało mu się uciec dopiero po trzech latach. Klęska nad Wiedroszą miała daleko idące konsekwencje, prowadząc do podpisania rozejmu w 1503 roku. Na mocy tego porozumienia, jedna trzecia terytorium Wielkiego Księstwa Litewskiego znalazła się pod okupacją moskiewską, co przyczyniło się także do akceptacji unii mielnickiej przez Litwinów.
Podsumowanie
- Data: 14 lipca 1500
- Dowódcy: Konstanty Iwanowicz Ostrogski (Litwa), Daniel Szczenia (Moskwa)
- Straty: Duże straty po stronie litewskiej, straty moskiewskie nieznane
- Konsekwencje: Rozejm w 1503, okupacja terytoriów litewskich przez Moskwę
Bitwa nad Wiedroszą jest znaczącym wydarzeniem w historii zarówno Litwy, jak i całego regionu, ilustrującym złożoność relacji między tymi dwoma państwami oraz wpływ konfliktów zbrojnych na kształtowanie się ich granic.
