Bitwa nad rzeką Sit
Bitwa nad rzeką Sit miała miejsce w 1238 roku, kiedy to armia mongolska pod dowództwem Batu-chana zaatakowała ziemie ruskie. Mongołowie zdobyli Riazań, Kołomnę oraz Włodzimierz, gdzie miały miejsce brutalne masakry mieszkańców.
4 marca 1238 roku doszło do krwawego starcia nad rzeką Sit, w którym wielki książę włodzimierski Jerzy II Wsiewołodowicz doznał klęski. Zwycięstwo Mongołów otworzyło im drogę na tereny dzisiejszej Ukrainy.
Przebieg bitwy
Po wcześniejszych sukcesach, Mongołowie podjęli działania przeciwko wojskom księcia Jerzego, które skoncentrowały się nad rzeką Sit. Gdy Mongołowie zbliżyli się do rzeki, Rusowie wyszli ze swojego obozu, przygotowując się do walki.
Bitwa rozpoczęła się atakiem mongolskiej konnicy na prawe skrzydło oddziałów ruskich, które zostało całkowicie zniszczone. Wkrótce inne ruskie jednostki również zaczęły przegrywać. Prawdopodobnie w tym czasie zginął Jerzy Wsiewołodowicz, co doprowadziło do chaosu w dowództwie ruskich wojsk.
Bitwa zakończyła się całkowitym pogromem prawego skrzydła Rusinów. Lewe skrzydło, widząc klęskę, rozpoczęło manewr wycofywania się, co skutkowało dalszymi stratami wśród Rusów, gdyż Mongołowie ich ścigali.
Konsekwencje bitwy
Po bitwie Mongołowie kontynuowali swoje podboje, zdobywając w kwietniu Włodzimierz oraz zniszczony w wyniku walk Kozielsk. Straty mongolskie wyniosły około 4000 żołnierzy. Zajęcie Kozielska zakończyło pierwszy etap podboju Rusi przez Mongołów.
Bibliografia
- Andrzej Michałek: Słowianie wschodni, wyd. Bellona, Warszawa 2005.
