Bitwa nad Boyne
Bitwa nad rzeką Boyne, która miała miejsce 11 lipca 1690 roku, była kluczowym wydarzeniem w konflikcie Wilhelma III Orańskiego z Jakubem II Stuartem. Starcie to, będące częścią tzw. wojny Wilhelma w Irlandii, miało znaczenie zarówno polityczne, jak i religijne, stanowiąc tło dla rywalizacji między protestantami a katolikami.
Konflikt religijny i narodowy
Bitwa nad Boyne była zarówno walką o tron, jak i o religijną dominację. Chociaż głównie postrzegana jako starcie protestantów z katolikami, obie armie były zróżnicowane pod względem wyznania. Jakobici, walczący za Jakuba II, dążyli do przywrócenia katolickiej władzy w Irlandii, podczas gdy zwolennicy Wilhelma Orańskiego stawiali na kontynuację protestanckiego panowania. Konflikt ten miał również silne podłoże narodowe, ponieważ dla wielu Irlandczyków walka była sposobem na odzyskanie utraconych praw i majątków.
Siły zbrojne
- Wilhelm Orański: Armia liczyła 36 000 żołnierzy, w tym doświadczonych żołnierzy z Danii, Holandii oraz francuskich hugenotów.
- Jakobici: Siły Jakuba II liczyły 23 500 żołnierzy, głównie Irlandczyków, w tym regimenty francuskie.
Przebieg bitwy
Wilhelm Orański, po przybyciu do Ulsteru, postanowił zdobyć Dublin. Jakobici zorganizowali obronę nad rzeką Boyne. Bitwa rozpoczęła się 11 lipca, gdy Wilhelm wysłał część swoich sił przez rzekę. Mimo początkowych trudności, armia Wilhelma zdobyła przewagę, a walka zakończyła się ich zwycięstwem. Straty wyniosły około 2 250 zabitych, głównie po stronie Jakobitów.
Skutki bitwy
Po bitwie armia Wilhelma triumfalnie wkroczyła do Dublina, a Jakobici wycofali się do Limerick, gdzie zostali otoczeni. Jakub II zbiegł do Francji. Konflikt trwał do 1691 roku, kiedy to podpisano traktat w Limerick. Bitwa nad Boyne jest do dziś świętowana przez orangistów, co często prowadzi do napięć między katolikami a protestantami w Irlandii.
Podsumowanie
Bitwa nad Boyne to ważne wydarzenie w historii Irlandii, mające znaczenie zarówno polityczne, jak i religijne. Była to nie tylko walka o władzę, ale także o tożsamość narodową i religijną, której skutki odczuwalne są do dziś.