Bitwa na Polach Katalaunijskich
Bitwa na Polach Katalaunijskich, stoczona 20 czerwca 451 roku, była kluczowym starciem między cesarstwem zachodniorzymskim a Hunami. Uznawana za jedno z najważniejszych wydarzeń w historii, zakończyła się zwycięstwem Rzymian.
Dowódcy
Wojskami rzymskimi dowodził Flawiusz Aecjusz, wspierany przez Wizygotów pod wodzą króla Teoderyka oraz inne sojusznicze plemiona, takie jak Frankowie saliccy, Burgundowie i Alanowie. Po stronie Hunów walczył sam Attyla, wspierany przez różne plemiona germańskie, w tym Ostrogotów i Gepidów.
Wprowadzenie
W 450 roku Hunowie rozpoczęli najazd na Galię, plądrując wiele miast. Po nieudanym oblężeniu Paryża Attyla skierował swoje siły ku Orleanowi, gdzie rozpoczął oblężenie. Gdy 14 czerwca 451 roku nadeszły posiłki dla Aecjusza, Attyla postanowił stoczyć bitwę, kierując się proroctwem jasnowidzów o śmierci swojego największego wroga.
Bitwa
Bitwa miała miejsce na Polach Katalaunijskich. Sojusznicy Hunów, plemiona germańskie, stawili zaciekły opór. Aecjusz zastosował strategię „dziel i rządź”, zyskując wsparcie Wizygotów i innych plemion. W trakcie walki zginął Sangiban, a siły rzymskie zaczęły słabnąć. Po zaciętej walce, Teoderyk z Wizygotów przeprowadził decydujący atak, co doprowadziło do paniki wśród Hunów i ich odwrotu. Mimo zwycięstwa, Aecjusz pozwolił im się wycofać, tracąc szansę na całkowite zniszczenie nieprzyjaciela.
Po bitwie
Po bitwie Aecjusz zaczął intrygować, osłabiając Wizygotów, co mogło prowadzić do dalszych konfliktów. Chociaż cesarstwo rzymskie ocaliło się przed najazdem Attyli, to w 452 roku Hunowie ponownie zaatakowali Italię. W kolejnych latach Galia stała się celem kolejnych barbarzyńskich najazdów, co doprowadziło do upadku cesarstwa zachodniorzymskiego w 476 roku.
Bibliografia
- Wojny starożytnego świata. Techniki walki, red. Brian Todd Carey, Joshua B. Allfree, John Cairns.
- Daniel Gazda: Pola Katalaunijskie 451, seria: „Historyczne Bitwy”.
- Aleksander Krawczuk: Upadek Rzymu. Księga wojen.
- Edward Zwolski: Kasjodor i Jordanes. Historia gocka, czyli scytyjska Europa.
