Bitwa na Kosowym Polu
Bitwa na Kosowym Polu miała miejsce 15 czerwca 1389 roku, kiedy to wojska tureckie, dowodzone przez sułtana Murada I, pokonały serbskie wojska cara Łazarza Hrebeljanovićia. Obie strony poniosły znaczne straty, a sułtan zginął, podczas gdy car został wzięty do niewoli. Wydarzenia te miały istotny wpływ na historię Serbii oraz jej narodową tożsamość.
Przebieg bitwy
Starcie miało miejsce nad rzeką Sitnicą. Wojska serbskie, wspierane przez Bośniaków, Wołochów, Węgrów oraz rycerzy z Polski, stawiły czoła przeważającym liczebnie siłom tureckim. Turcy, pod dowództwem Bajazyda I, rozpoczęli szturm, co doprowadziło do chaosu. Prawe skrzydło tureckie rozbiło bośniackie oddziały, co wpłynęło na morale wojsk serbskich.
W trakcie bitwy zginął sułtan Murad I, prawdopodobnie z rąk rycerza Miloša Obilicia. Po bitwie Serbowie stracili wielu przywódców, co przyczyniło się do osłabienia ich państwa, które wkrótce stało się wasalem imperium osmańskiego.
Znaczenie bitwy
Bitwa na Kosowym Polu stała się symbolem serbskiej tożsamości narodowej i jest inspiracją dla wielu legend oraz mitów. Tradycja przypisuje jej wielką liczbę poległych, jednak szacuje się, że w rzeczywistości w bitwie brało udział 40-50 tysięcy ludzi. Obchody rocznicy bitwy zbiegały się z Dniem Świętego Wita (Vidovdan), który przypada na 15 czerwca według kalendarza juliańskiego.
Podsumowanie
Bitwa na Kosowym Polu miała kluczowe znaczenie dla historii Serbii, przyczyniając się do jej upadku oraz włączenia do imperium osmańskiego. Wydarzenie to pozostaje istotnym elementem serbskiej kultury i tożsamości narodowej.
