Plemię Bieżuńczan
Bieżuńczanie, znani również jako Bieśniczanie, Biełżuczanie oraz Besunzane, byli plemieniem słowiańskim, które zalicza się do Słowian Zachodnich. Ich tereny zamieszkania znajdowały się w rejonie Nysy Łużyckiej, prawdopodobnie w okolicach współczesnego Zgorzelca.
Granice Terytorialne
Od wschodu Bieżuńczanie graniczyli z plemieniem Bobrzan, natomiast od północy z plemionami Zara, Słupianami i Łużyczanami. Od zachodu sąsiadowali z Milczanami, a od południa z czeskimi Chorwatami oraz Pszowianami.
Kult i Religia
Plemie czciło swoją świętą górę, znaną jako Landeskrone. W obawie przed najazdem Niemców z Marchii Miśnieńskiej oraz chrystianizacją, ukryli swojego bożka Flinsa w okolicach Świeradowa-Zdroju, w górnym biegu Kwisy.
Wzmianki Historyczne
Bieżuńczanie zostali wymienieni w IX wieku w Geografie Bawarskim. W dokumencie tym, ich łacińska nazwa „Bezunzane” została oznaczona dopiskiem „civitates II”, co sugeruje, że posiadali dwa grody. Przypuszczalnie na przełomie IX i X wieku zostali wchłonięci przez plemię Milczan.
