„`html
Biesowo
Biesowo, dawniej znane jako Groß Bößau (1927–1945), to wieś w Polsce, położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie olsztyńskim, w gminie Biskupiec. W latach 1954–1957 była siedzibą gromady Biesowo, a w latach 1975–1998 administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.
Wieś znajduje się w pobliżu jezior Dadaj i Tejstymy, otoczona polami i lasami, z rzeką Biesówką płynącą przez jej środek. Charakteryzuje się starodrzewem i wieżą kościelną.
Historia
Nazwa Biesowo pochodzi od pruskiego nazwiska Bethse. Wieś została lokowana 24 lipca 1354 roku na prawie chełmińskim. Dwaj rycerze, Mikołaj i Santirme, uzyskali obszar na osadzenie chłopów, którzy mieli 10-letnią wolniznę.
W 1486 roku wieś przeszła w posiadanie kapituły dobromiejskiej. W XVII wieku Biesowo ucierpiało w wyniku wojen szwedzkich, a kapituła musiała przyznać sołtysowi stałe uposażenie. Kościół w Biesowie, najprawdopodobniej zbudowany wkrótce po lokacji wsi, był wielokrotnie uszkadzany, a ostatni raz wyremontowany w 1580 roku.
W XIX wieku język polski był używany w kazaniach, a szkoła podstawowa w Biesowie działała od 1945 roku. Od 1890 roku w wiosce istniała biblioteka, a w 1920 roku założono polską bibliotekę. Biesowo zdobyło uznanie w konkursie „Czysta i estetyczna zagroda” w latach 2005 i 2007.
Zabytki
- Neogotycki kościół z 1911 roku, z barokowym krucyfiksem i witrażami.
- Zabytkowy młyn i kamienica z XIX wieku.
- Klasycystyczna kaplica przy drodze oraz kurhan z kamienną okładziną.
Inne atrakcje
Od 2007 roku w Biesowie odbywa się Warmińska Uczta Pierogowa. Wydarzenie to promuje lokalne tradycje kulinarne, w tym różnorodne pierogi.
Demografia
W 1783 roku Biesowo miało 41 budynków, a w 1820 roku 234 mieszkańców. W kolejnych latach liczba ta wzrastała, osiągając 657 osób w 1939 roku, a w 1998 roku wyniosła 353.
Bibliografia
- B. Koziełło-Poklewski, „Z dziejów wsi”, w: „Biskupiec z dziejów miasta i powiatu.” Olsztyn 1969.
- Tomasz Darmochwał, Marek Jacek Rumiński, „Warmia Mazury. Przewodnik”, Białystok 1996.
„`
