„`html
Biegus długoskrzydły (Calidris bairdii)
Biegus długoskrzydły, znany również jako biegus Bairda, to gatunek małego ptaka wędrownego z rodziny bekasowatych (Scolopacidae). Jest to gatunek o statusie niezagrożonym według IUCN.
Systematyka
Gatunek ten był wcześniej klasyfikowany w rodzajach Erolia i Pisobia. Nie wyróżnia się podgatunków.
Zasięg występowania
Biegus długoskrzydły występuje w tundrze północno-wschodniej Syberii, Ameryce Północnej oraz zachodniej Grenlandii. Zimuje w Andach i południowej Ameryce Południowej. Sporadycznie można go spotkać w Europie, w tym w Polsce, gdzie odnotowano zaledwie cztery przypadki.
Morfologia
- Wygląd: Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego. W szacie godowej wierzch ciała jest żółtobrązowy z ciemnymi cętkami, natomiast spód ciała jest biały.
- Wymiary:
- Długość ciała: 14–19 cm
- Rozpiętość skrzydeł: 30–38 cm
- Masa ciała: 27–63 g
Ekologia i zachowanie
- Biotop: Wilgotne tereny tundry oraz brzegi wód podczas przelotów.
- Gniazdo: Budowane na ziemi, często w suchych zagłębieniach między kamieniami.
- Jaja: Samica składa 4 jaja w kwietniu–maju.
- Wysiadywanie: Jaja wysiadywane są przez 19–22 dni przez obydwoje rodziców.
- Pożywienie: Drobne skorupiaki, owady i pająki.
Status i ochrona
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) klasyfikuje biegusa długoskrzydłego jako gatunek najmniejszej troski (LC). Szacuje się, że światowa populacja przekracza 300 tysięcy osobników, a jej trend liczebności jest stabilny. W Polsce gatunek ten objęty jest ścisłą ochroną.
„`
