Biblioteka uruchomieniowa
Biblioteka uruchomieniowa to zestaw funkcji, które nie są kompilowane bezpośrednio do kodu programu, lecz stanowią część środowiska uruchomieniowego. Wykorzystywane są podczas działania programu w określonym środowisku, co umożliwia standaryzację, powtarzalność funkcji oraz efektywność systemu. Programy mogą być kompilowane bez linkowania do tych bibliotek, jednak ich rozmiar w pamięci znacznie by wzrósł.
Środowisko uruchomieniowe
Środowisko uruchomieniowe, znane również jako środowisko wykonawcze, współpracuje z systemem operacyjnym i różni się w zależności od systemu oraz języka programowania. Historycznie, środowiska uruchomieniowe, takie jak te dla Fortranu, oferowały głównie funkcje matematyczne. Z biegiem czasu, na przykład w języku C, wprowadzono podstawowe zarządzanie pamięcią, umożliwiające dynamiczne przydzielanie pamięci.
Obecnie, w przypadku języków programowania obiektowego, środowiska uruchomieniowe są wzbogacone o zaawansowane funkcje zarządzania pamięcią, takie jak garbage collection. Nowsze języki programowania charakteryzują się szerszymi środowiskami uruchomieniowymi, co przekłada się na większą funkcjonalność. Wiele z nich korzysta z systemów takich jak wirtualna maszyna Javy, która interpretuje przenośne programy zapisane w kodzie bajtowym.
