Biblia Gutenberga
Biblia Gutenberga, znana również jako Biblia Czterdziestodwuwierszowa lub Biblia Mazarina, to pierwsze dzieło wydrukowane w Europie przy użyciu czcionki ruchomej. Stworzona w latach 1452–1455 w Moguncji przez Johannesa Gutenberga, jest pełnym wydaniem Pisma Świętego w łacińskim tłumaczeniu Wulgaty św. Hieronima. W 2001 roku została wpisana na listę UNESCO jako część dziedzictwa kulturowego.
Opis wydania
Wydanie to miało na celu naśladowanie rękopisów i nie zawiera strony tytułowej ani numeracji stron. Użyto gotyckiej czcionki, która charakteryzuje się wysoką jakością typograficzną. Tekst jest wyjustowany, a jego układ zapewnia czytelność. Biblia została ozdobiona ręcznie, a po wydrukowaniu oprawiona przez znanych introligatorów, w tym Henryka Costera.
- Wydano około 200 egzemplarzy, w tym 165 na papierze i 35 na pergaminie.
- W składzie pracowało siedmiu zecerów, a Gutenberg miał spory ze wspólnikiem, Johannem Fustem.
Współczesne egzemplarze
Obecnie przetrwało 48 egzemplarzy Biblii Gutenberga, z czego 20 jest kompletnych. Najwięcej egzemplarzy znajduje się w Niemczech (12), USA (11) oraz Wielkiej Brytanii (8).
Biblia Gutenberga w Polsce
W Polsce znajduje się egzemplarz Biblii Gutenberga w Muzeum Diecezjalnym w Pelplinie. Jest to odbitka na papierze z XV-wieczną oprawą, zawierająca 641 kart z tekstem w dwóch kolumnach. Egzemplarz ten jest unikatowy, ponieważ zawiera plamę tuszu, która ukazuje sposób drukowania. Brakuje w nim ostatniej karty, a historia jego posiadania obejmuje biskupa chełmińskiego Mikołaja Chrapickiego oraz franciszkanów z Lubawy.
W XX wieku Biblia była przedmiotem kontrowersji dotyczących sprzedaży, a w 1959 roku powróciła do Pelplina po ewakuacji w czasie II wojny światowej. W latach 2002–2003 wykonano jej faksymile z inicjatywy lokalnych instytucji.
