BGM-71 TOW
BGM-71 TOW (ang. Tube-launched Optically tracked, Wire-guided) to amerykański przeciwpancerny pocisk kierowany, opracowany przez firmy Hughes Missile i Raytheon. Wprowadzony do produkcji w 1970 roku, TOW stał się najbardziej rozpowszechnionym pociskiem tego typu na świecie, zdolnym do penetracji pancerzy większości czołgów.
Historia
Prace nad pociskiem rozpoczęto pod koniec 1961 roku, gdy armia amerykańska poszukiwała nowego systemu, zastępującego francuskie pociski MGM-21 i AGM-22. Po testach i wyborze dostawcy, pocisk TOW przeszedł przez różne etapy rozwoju i został wprowadzony na wyposażenie armii amerykańskiej w 1970 roku. Jego pierwsze użycie bojowe miało miejsce w 1972 roku w Azji Południowo-Wschodniej.
Specyfikacje techniczne
- Typ: powietrze-ziemia, ziemia-ziemia
- Długość: 1,17 m (bez sondy), do 1,53 m (wersje BGM-71D/E)
- Średnica: 15,2 cm
- Rozpiętość: 45 cm
- Napęd: Hercules M114 na paliwo stałe
- Prędkość: 300 m/s (1080 km/h)
- Naprowadzanie: kablowe
- Masa: 18,9 kg (BGM-71A/B) do 22,6 kg (BGM-71E/F)
- Zasięg: od 3000 m do 3750 m (w zależności od wersji)
- Użytkownicy: ponad 40 krajów
Użytkowanie pocisku
Pocisk TOW może być wystrzeliwany z różnych platform, w tym pojazdów, śmigłowców i trójnogów. Po wystrzeleniu, operator utrzymuje cel w celowniku, a system naprowadzania automatycznie koryguje lot pocisku. Głowica pocisku jest zdolna do przebicia pancerzy o grubości do 800 mm.
Wersje pocisku
Do najważniejszych wersji pocisków TOW należą:
- BGM-71E TOW 2A: Wersja z 1984 roku, zdolna do przebijania pancerzy reaktywnych.
- BGM-71F TOW 2B: Wprowadzona w 1992 roku, posiada nowy tryb ataku (OTA) i nową głowicę bojową.
Platformy startowe
Pociski TOW mogą być montowane na różnych wyrzutniach, w tym M220, używanej przez piechotę oraz na pojazdach takich jak M2 Bradley i AH-1 Cobra. System TOW był także używany w śmigłowcach i pojazdach bojowych.
Użytkownicy
Pociski TOW były lub są w użyciu w ponad 40 krajach, w tym w USA, Wielkiej Brytanii, Izraelu, Japonii i wielu innych. Zadebiutowały bojowo podczas wojny wietnamskiej w 1972 roku. W 2014 roku USA dostarczyły je do Syrii, gdzie były używane w trakcie konfliktu.
