Betfage – Miejscowość Biblijna
Betfage, znana również jako Bēt Pāgē (dom zielonych fig), to starożytna miejscowość biblijna położona na wschodnim zboczu Góry Oliwnej, niedaleko Betanii. Obecnie znajduje się tam sanktuarium franciszkanów Kustodii Ziemi Świętej, upamiętniające triumfalny wjazd Jezusa do Jerozolimy.
Kontekst Biblijny
Jezus przybył do Betfage z Jerycha, gdzie uzdrowił niewidomego żebraka. W Mateusza 21, 1-2 Betfage opisana jest jako wioska, w której Jezus polecił uczniom przynieść źrebię oślicy, na którym zamierzał wjechać do Jerozolimy. Inne Ewangelie, jak Marek (Mk 11, 1-2) i Łukasz (Łk 19, 29-30), również opisują ten moment, wskazując na bliskość Betfage do Betanii.
W 1172 roku Teodor, pątnik, opisał Betfage jako miejsce, gdzie wzniesiono kaplicę ku czci Jezusa, który wysłał uczniów po oślicę. W 1876 roku odkryto w tym rejonie skałę sześcienną z freskami z epoki krucjat, przedstawiającą m.in. postać Jezusa wjeżdżającego do Jerozolimy.
W 1880 roku Kustodia Ziemi Świętej nabyła ruiny antycznego kościoła i trzy lata później zbudowała klasztor oraz sanktuarium. Obecny kształt budowli pochodzi z 1954 roku, a malowidła w kościele są dziełem włoskiego artysty Cezarego Vagariniego.
Procesja Palmowa
Według Egerii, pątniczki z IV wieku, procesje upamiętniające wjazd Jezusa do Jerozolimy rozpoczynały się na Górze Oliwnej, z biskupem i wiernymi niosącymi gałązki palm. Epifaniusz z IX wieku zauważył, że procesja zaczynała się w Betfage, gdzie Jezus wsiadł na osiołka. Procesja nie była organizowana w okresie państw krzyżowych (XII-XIII wiek).
