Bertrand z Tuluzy
Bertrand z Tuluzy, znany także jako Bertrand de Saint-Gilles (zm. 1112), był hrabią Tuluzy (1105–1112) oraz hrabią Trypolisu (1109–1112). Jako pierwszy rządził z siedziby hrabstwa.
Rodzina i wczesne życie
Był najstarszym synem Rajmunda z Tuluzy. Po śmierci ojca, który zmarł podczas wyprawy krzyżowej, Bertrand przejął zarządzanie Tuluzy. Wkrótce po jego odejściu, baronowie w Trypolisie dokonali przewrotu i wybrali na nowego hrabiego Alfonsa-Jordana, przyrodniego brata Bertranda. W odpowiedzi, Bertrand udał się do Trypolisu, gdzie ogłosił się hrabią.
Konflikty w Trypolisie
Konflikt z Williamem-Jordanem, kuzynem Bertranda, który został wybrany przez baronów na regenta, oraz z Tankredem, regentem Antiochii, był znaczący. Bertrand poprosił o pomoc Baldwina I, króla Jerozolimy.
Życie osobiste
W czerwcu 1095 roku Bertrand ożenił się z Heleną Burgundzką, córką Odona I, księcia Burgundii. Z tego małżeństwa urodził się im syn:
- Pons (1096–1137), hrabia Trypolisu.
Po śmierci Bertranda, Pons odziedziczył Trypolis, natomiast Tuluzę przejął Alfons-Jordan.
Dziedzictwo
Bertrand z Tuluzy pozostawił znaczący ślad w historii regionu, a jego osiągnięcia w Trypolisie oraz Tuluzy miały wpływ na dalsze losy tych terenów.
