Berdyczów
Berdyczów (ukr. Бердичів) to miasto w obwodzie żytomierskim Ukrainy, położone 44 km na południe od Żytomierza, nad rzeką Hnyłopiat. Jest siedzibą władz rejonu berdyczowskiego oraz ważnym ośrodkiem handlowo-przemysłowym.
Historia
Berdyczów, pierwotnie część Wielkiego Księstwa Litewskiego, uzyskał prawa miejskie w 1593 roku. W 1626 roku Janusz Tyszkiewicz ufundował tutaj kościół i sprowadził karmelitów. Miasto stało się znane jako ośrodek kultu maryjnego oraz centrum chasydzkim w XIX wieku.
W XVIII wieku rozwijało się jako twierdza, a w 1768 roku miało miejsce oblężenie przez konfederatów barskich. W XIX wieku Berdyczów przeszedł pod panowanie Rosji po II rozbiorze Polski. W 1920 roku miasto było miejscem walk podczas wojny polsko-bolszewickiej, a w 1941 roku zostało zajęte przez Niemców, którzy utworzyli w nim getto dla żydowskich mieszkańców.
Ludność
Na podstawie spisu powszechnego z 2001 roku, w Berdyczowie mieszkało 87,6 tys. osób. Miasto doświadczyło znacznych zmian demograficznych w różnych okresach historycznych, z wieloma wznoszącymi się i opadającymi trendami populacyjnymi.
Zabytki
- Klasztor Karmelitów Bosych z XVII wieku
- Kościół Niepokalanego Poczęcia NMP z XVIII wieku
- Kościół farny pw. św. Barbary z 1826 roku
- Pałac Radziwiłłów z XVIII i XIX wieku
- Świątynia prawosławna św. Mikołaja
- Synagoga Chóralna z XIX wieku
Związani z Berdyczowem
- Władysław Bukowiński – polski ksiądz katolicki
- Wanda Wolska-Conus – polska historyk
- Wasilij Grossman – rosyjski pisarz
- Józef Konrad Korzeniowski – polski pisarz
Kultura i przesądy
W literaturze polskiej Berdyczów jest wspomniany w kontekście przysłowia „Pisz na Berdyczów”, co pierwotnie odnosiło się do nieefektywnej poczty. Obecnie używane jest w kontekście zerwania kontaktu.
Współpraca
Berdyczów współpracuje z miastami takimi jak Jawor i Siedlce.
