„`html
Bell P-39 Airacobra
Bell P-39 Airacobra to amerykański samolot myśliwski zaprojektowany przez Bell Aircraft Corporation dla United States Army Air Forces (USAAF). Używany głównie podczas II wojny światowej, największym użytkownikiem były Radzieckie Siły Powietrzne.
Historia
Prace nad P-39 rozpoczęły się w 1936 roku, a prototyp oblatano 6 kwietnia 1939 roku. Samolot wyróżniał się nietypowym układem napędowym, gdzie silnik znajdował się w środkowej części kadłuba. Zastosowanie turbosprężarki miało zapewnić wysokie osiągi, ale w trakcie rozwoju prototypu zdecydowano się na jednostopniową sprężarkę, co wpłynęło na obniżenie wydajności na dużych wysokościach.
Wersje samolotu
- P-39D: Pierwsza wersja seryjna, z uzbrojeniem w działko 37 mm i karabiny maszynowe.
- P-39N: Zmiany w silniku i konstrukcji, zbudowano 500 sztuk.
- P-39Q: Ostatnia i najliczniejsza wersja, zbudowana w liczbie 4905 egzemplarzy, z nowym uzbrojeniem.
Użycie bojowe
P-39 weszły do służby w USA w lutym 1941 roku. Używane były w walkach na Pacyfiku, w Afryce Północnej oraz Europie. Były skuteczne na małych wysokościach, ale miały problemy z wydajnością na dużych pułapach.
Konstrukcja
P-39 był metalowym, jednosilnikowym dolnopłatem z wciąganym podwoziem. Kadłub składał się z trzech sekcji: przedniej, tylnej i kabiny pilota. Silnik Allison V-1710 napędzał śmigło trójłopatowe, a uzbrojenie obejmowało działko w nosie i karabiny maszynowe.
Ocena samolotu
P-39 miał ograniczenia wynikające z silnika, co ograniczało jego pułap do około 5000 m, co czyniło go mniej efektywnym w walkach na dużych wysokościach. Mimo to, samolot cieszył się uznaniem wśród radzieckich pilotów, szczególnie na froncie wschodnim.
Dane taktyczno-techniczne
- Producent: Bell Aircraft Corporation
- Typ: Samolot myśliwski
- Napęd: 1 x Allison V-1710, moc 1150 KM
- Prędkość maksymalna: 605 km/h
- Pułap: 10 700 m
- Uzbrojenie: 1 działko 37 mm, 4 karabiny maszynowe 12,7 mm
„`
