Bej – Definicja i Historia
Bej (pierwotnie beg; tur. bey) to tureckie słowo oznaczające wodza, używane w kontekście różnych grup etnicznych, takich jak janczarzy czy Tatarzy krymscy. Tytuł ten był stosowany na obszarze państw tureckich, w tym w Imperium Osmańskim, Uzbekistanie, Persji oraz w państwie mogolskim.
Znaczenie i Użycie Tytułu
Tytuł bej dodawany był do imion przedstawicieli możnowładztwa, szczególnie osób pochodzenia turkijskiego. Może występować w skróconej formie jako „Be”. W przeszłości, bejowie byli wyższymi urzędnikami w Turcji oraz władcami Tunezji, gdy kraj ten pozostawał pod wpływem tureckim. Tytuł ten był także używany przez władców licznych ord na Kaukazie.
Współczesne Użycie
Obecnie w języku tureckim „bey” pełni funkcję formy grzecznościowej. Żeńskim odpowiednikiem tytułu w Indiach jest „begam” (begum).
Podsumowanie
- Bej oznacza wodza w kontekście tureckim.
- Tytuł używany w Imperium Osmańskim i innych regionach wpływów tureckich.
- Obecnie „bey” jest formą grzecznościową w języku tureckim.
- Żeński odpowiednik to „begam” w Indiach.
Przypisy
Kategoria: Historia Turcji, Tytuły szlacheckie, Tytuły monarsze
