Beata Pawlak (1957–2002) – polska dziennikarka i reporterka, znana z pracy w „Gazecie Wyborczej” oraz z działalności na rzecz kultury i islamu.
Życiorys
Beata Pawlak studiowała polonistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim. W latach 80. XX wieku angażowała się w opozycję demokratyczną, redagując podziemne czasopisma. Po 1984 roku osiedliła się w Paryżu, gdzie związała się z irańskimi emigrantami. Po 1989 roku wróciła do Polski, gdzie pracowała jako reporterka „Gazety Wyborczej” w latach 1990–2000. Specjalizowała się w tematyce związanej z Polską i światem islamu, co docenił Ryszard Kapuściński, podkreślając jej unikalne podejście do tego tematu.
W marcu 2002 roku wyruszyła w podróż po Azji, która zakończyła się tragicznie 12 października 2002 roku w wyniku zamachu terrorystycznego na Bali. Po jej śmierci w 2003 roku ustanowiono nagrodę jej imienia, przyznawaną za teksty dotyczące kultury i religii.
Książki
Beata Pawlak jest autorką wielu książek, w tym:
- Mamuty i petardy. Czyli co naprawdę cudzoziemcy myślą o Polsce i Polakach (2001)
- Aniołek (2003)
- Piekło jest gdzie indziej (2003)
Współautorka zbiorów reportaży
Pawlak współpracowała także przy zbiorach reportaży, takich jak:
- Kraj raj (1993)
- Anna z gabinetu bajek (1999)
- Nietykalni. Reportaże roku 1999 (2000)
Podsumowanie
Beata Pawlak to postać, która znacząco wpłynęła na polski reportaż i dziennikarstwo. Jej prace koncentrowały się na zrozumieniu innych kultur i problematyki związanej z islamem. Pamięć o niej podtrzymuje przyznawana nagroda oraz jej publikacje. Zmarła tragicznie w wyniku terroryzmu, pozostawiając po sobie ważny dorobek literacki i reporterski.
