Bazylika Świętego Franciszka w Asyżu
Bazylika Świętego Franciszka, XIII-wieczny kościół poświęcony św. Franciszkowi z Asyżu, znajduje się w Asyżu, w regionie Umbria, Włochy. Została zbudowana na Wzgórzu Piekielnym, które po kanonizacji św. Franciszka przez papieża Grzegorza IX w 1228 roku otrzymało nową nazwę – Wzgórze Rajskie.
Historia
Budowa dolnego kościoła trwała dwa lata, a cała bazylika została ukończona w 1239 roku. Świątynia została zaprojektowana przez architekta Eliasza Bonbarone. W 1253 roku przeniesiono ciało św. Franciszka do kościoła dolnego, gdzie pochowano je w krypcie pod głównym ołtarzem. Bazylika została wzbogacona o freski autorstwa znakomitych artystów, takich jak Giotto i Cimabue. W XIV i XV wieku nastąpiła rozbudowa bazyliki, a ostateczny kształt nadano jej w latach 1474–1476.
W wyniku trzęsienia ziemi w 1997 roku bazylika doznała poważnych uszkodzeń, a w 2000 roku została wpisana na listę światowego dziedzictwa kulturowego UNESCO.
Architektura
Bazylika składa się z kościoła dolnego i górnego, otoczonych krużgankami. Kościół dolny charakteryzuje się podwójnym portalem i freskami przedstawiającymi życie św. Franciszka. Najważniejszym miejscem jest Kaplica Grobu św. Franciszka, gdzie znajdują się relikwie świętego.
Kościół górny, wyższy i jednonawowy, zdobiony jest freskami Cimabuego i Giotta, w tym cyklem przedstawiającym życie św. Franciszka. Ołtarz główny z XIII wieku jest dziełem Rzymskiej Szkoły Cosmati’ch.
Wartości artystyczne
- Freski przedstawiające sceny z życia Jezusa i św. Franciszka.
- Kaplica św. Marcina z freskami Simone Martinego.
- Kaplica św. Stanisława z obrazami Puccio Capanna.
- Cykl malowideł w transepcie przedstawiający dzieciństwo Jezusa.
Podsumowanie
Bazylika Świętego Franciszka w Asyżu jest nie tylko miejscem kultu religijnego, ale także ważnym dziełem architektury i sztuki, które łączy różne style i epoki. Jej bogate zdobienia oraz historia czynią ją jednym z najważniejszych zabytków Włoch.
