Baszta Tkaczy
Baszta Tkaczy, znana również jako Baszta Lodowa, znajduje się w Stargardzie. Została zbudowana w połowie XV wieku i ma wysokość 31 metrów. Jej cylindryczna część osadzona jest na kwadratowej podstawie, a górna część zwieńczona jest krenelażem oraz ceglanym stożkiem. Wraz z kolegiatą Mariacką i pozostałymi murami obronnymi, została uznana za pomnik historii przez Prezydenta RP 17 września 2010 roku.
Architektura i wnętrze
Elewacja baszty zdobiona jest glazurowaną cegłą, ułożoną w szachownicę w części kwadratowej oraz w romby w cylindrycznej. W przyziemiu znajduje się loch więzienny, a wnętrze baszty składa się z ośmiu poziomów, które były przystosowane do celów obronnych i obserwacyjnych.
Historia i konserwacja
W końcu XIX wieku baszta miała być rozebrana z powodu rozbudowy ulicy Królewskiej (obecnie Krzywoustego), jednak ostatecznie postanowiono zachować ją jako cenny element obronny miasta. W latach 1992–1993 przeprowadzono remont baszty, w ramach którego zamurowano uszkodzone fragmenty tarasów, wymieniono zmurszałe cegły i uzupełniono spoiny. W 2006 roku baszta została włączona do Europejskiego Szlaku Gotyku Ceglanego.
Nazwa
Nazwa „Baszta Tkaczy” nawiązuje do tradycji, według której w przypadku konfliktu odcinek murów pomiędzy bramą Pyrzycką a basztą miał być broniony przez cech tkaczy. Z kolei druga nazwa, „Baszta Lodowa”, przyjęła się w XVIII wieku, kiedy to w pomieszczeniach dawnego lochu zaczęto magazynować lód.
