Barykada
Barykada, znana również jako „barricade” w języku francuskim, to tymczasowa fortyfikacja, która całkowicie blokuje określony szlak komunikacyjny. Zwykle jest budowana w miejscu, które uniemożliwia jej obejście i korzysta z dostępnych materiałów lub tych zgromadzonych specjalnie do tego celu. Barykady wymagają obrony przed rozbiórką lub sforsowaniem przez przeciwnika.
Historia i zastosowanie
Barykady były budowane spontanicznie przez ludność oraz powstańców w różnych okresach, takich jak powstania i rewolucje, a także przez grupy społeczne protestujące przeciwko panującemu porządkowi, w czasie zamieszek ulicznych.
Budowa barykad
Barykady są często stosowane w walkach miejskich oraz w naturalnych zwężeniach terenowych, takich jak wąwozy. Najczęściej umieszczane są w poprzek ulic, u wylotów z placów i innych strategicznych miejsc. Do ich budowy wykorzystywane są różnorodne materiały, w tym:
- płyty chodnikowe i kostka brukowa
- worki z piaskiem
- cegły z rozbitych budynków
- unieruchomione pojazdy
- inne duże przedmioty, takie jak pojemniki na śmieci
Efektywność barykady
Odpowiednio skonstruowana barykada powinna nie tylko uniemożliwiać sforsowanie jej przez pojedynczych przeciwników, ale także przez ich pojazdy. W tym celu musi być solidnie umocowana do podłoża, aby zapobiec zepchnięciu przez specjalnie zaprojektowane pojazdy, takie jak polski BTR-60PB.
Własności militarne
Barykady o charakterze militarnym są często projektowane tak, aby umożliwić stworzenie osłoniętych stanowisk obserwacyjnych oraz strzeleckich. Czasami pozostawiane są w nich wąskie przejścia, które służą do komunikacji oraz wyprowadzania kontrataków.
