Bartholomäus Bruyn (starszy)
Bartholomäus Bruyn, znany również jako Barthel Bruyn, był niemieckim malarzem renesansowym, urodzonym około 1493 roku w Wesel, a zmarłym 22 kwietnia 1555 roku w Kolonii. Był uczniem Jana Joesta van Kalkar i pod wpływem Joosa van Cleve rozwijał swoje umiejętności artystyczne. Samodzielną działalność artystyczną rozpoczął w 1515 roku w Kolonii, gdzie w 1547 roku został rajcą.
Twórczość
Bruyn znany jest przede wszystkim z licznych portretów i obrazów ołtarzowych, które charakteryzują się psychologiczną głębią postaci oraz precyzyjnym rysunkiem detali. Jego styl ewoluował pod wpływem Jan van Scorela i Maartena van Heemskercka, a w jego pracach widoczne są elementy manierystyczne.
Dzieła w zbiorach polskich
- Chrystus ukazujący się Marii Magdalenie – Muzeum Narodowe w Warszawie
- Pietà – Muzeum Narodowe w Warszawie
- Portret mężczyzny – Muzeum Czartoryskich w Krakowie
- Święty Bartłomiej z donatorką – Zamek Królewski na Wawelu, Kraków
- Święty Piotr z donatorem – Zamek Królewski na Wawelu, Kraków
- Zmartwychwstanie – Zamek Królewski na Wawelu, Kraków
- Zwiastowanie – Muzeum Narodowe w Warszawie
Wybrane dzieła
- Adoracja Dzieciątka – Museo Thyssen-Bornemisza, Madryt
- Ołtarz z Essen – Katedra, Essen
- Portret mężczyzny – Kunsthistorisches Museum, Wiedeń
- Zwiastowanie – Wallraf-Richartz-Museum, Kolonia
- Ukamienowanie św. Szczepana – Wallraf-Richartz-Museum, Kolonia
- Tryptyk Ostatniej Wieczerzy – Kościół Świętego Seweryna w Kolonii
Podsumowanie
Bartholomäus Bruyn (starszy) pozostawił po sobie znaczący dorobek artystyczny, składający się z ponad stu portretów oraz wielu dzieł ołtarzowych. Jego prace są cenione za wysoką jakość warsztatową oraz psychologiczną charakterystykę postaci, a także wpływ, jaki wywarły na niemieckie malarstwo renesansowe.
Bibliografia
- Andrzej Dulewicz, Encyklopedia sztuki niemieckiej, Warszawa: WAiF, 2002
- Wolfgang Hütt, Niemieckie malarstwo i grafika późnego gotyku i renesansu, Warszawa: PWN, 1985
- Christine Stukenbrock, Barbara Toepper, Arcydzieła malarstwa europejskiego, Koenigswinter: h. f. ullmann, 2007
