Bark – Skala Wysokości Dźwięku
Bark, nazwana na cześć Heinricha Barkhausena, to skala wysokości dźwięku stosowana w modelu psychoakustycznym. Obejmuje ona cały zakres częstotliwości w ramach jednego z 24 tzw. pasm krytycznych. Pasma te reprezentują częstotliwości akustyczne, w których postrzeganie jednego dźwięku jest uzależnione od obecności innego dźwięku.
Przekształcanie Częstotliwości w Bark
Aby przeliczyć częstotliwości na barki, można skorzystać z poniższego wzoru (i, 1980):
Alternatywnie, można użyć przybliżonej formuły (Traunmüller, 1990):
Kategorie
- Psychoakustyka
- Skale