Bardija
Bardija, znany również jako Smerdis, był synem króla Persji Cyrusa i młodszym bratem Kambyzesa II. Jego panowanie miało miejsce w VI wieku p.n.e.
Panowanie
Po śmierci Cyrusa w 529 p.n.e. Kambyzes II objął tron, a Bardija otrzymał władzę nad wschodnimi prowincjami imperium. Według Herodota, Kambyzes zabił Bardiję, co mogło być związane z podejrzeniami o spisek. Zdarzenie miało miejsce przed lub podczas ekspedycji Kambyzesa do Egiptu w 525 p.n.e. i zostało utrzymane w tajemnicy.
Gaumata
Tajemnicze morderstwo Bardiji wykorzystał mag Gaumata, który w 522 p.n.e. ogłosił się Bardiją i przejął władzę. Kambyzes, przebywający w Egipcie, dowiedział się o uzurpatorze, jednak zmarł w drodze powrotnej w niewyjaśnionych okolicznościach. Rządy Gaumaty trwały sześć miesięcy, po czym został on zamordowany przez Dariusza, przedstawiciela dynastii Achemenidów, który objął tron.
Inskrypcja z Behistun, będąca głównym źródłem informacji o Gaumacie, została stworzona przez Dariusza, który opisał uzurpatora jako tyrana. Jednak po jego śmierci Dariusz musiał zmagać się z buntami, co sugeruje, że Gaumata mógł cieszyć się pewnym poparciem. Niektórzy historycy sugerują, że Dariusz mógł zabić Bardiję, a potem wymyślić postać Gaumaty, aby usprawiedliwić swoje czyny.
Bibliografia
- Tom Holland, Perski ogień, Wydawnictwo Amber, Warszawa 2005
- Bogdan Składanek, Historia Persji, tom I, Wydawnictwo Akademickie Dialog, Warszawa 2004
