Barbuda
Barbuda to wyspa na Morzu Karaibskim, należąca do archipelagu Wysp Nawietrznych oraz państwa Antigua i Barbuda. Ma powierzchnię 161 km² i według danych z 2011 roku zamieszkuje ją około 1638 mieszkańców, głównie w osadzie Codrington. Wyspa charakteryzuje się płaskim terenem, z nielicznymi wzniesieniami wulkanicznymi oraz słabo rozwiniętą siecią rzeczną.
Barbuda jest znana z szerokich, piaszczystych plaż i raf koralowych, co czyni ją popularnym miejscem turystycznym. Mieszkańcy wyspy zajmują się głównie rybołówstwem oraz uprawą roślin, takich jak bawełna, banany, palmy kokosowe, ananasy, mango, guawy, melony, pomidory, cytryny, limy, bakłażany i cebula.
Historia
Historia Barbudy sięga połowy III tysiąclecia p.n.e., kiedy to wyspa była już zamieszkana. W czasach Kolumba, jej mieszkańcami byli Arawakowie oraz Indianie karaibscy. W 1667 roku Barbuda została włączona do brytyjskiego imperium, mimo wcześniejszych osiedli francuskich i hiszpańskich. Wyspa uzyskała niepodległość w 1981 roku, stając się częścią autonomicznego państwa Antigua i Barbuda.
Podsumowanie
- Powierzchnia: 161 km²
- Ludność: 1638 (2011)
- Główne zajęcia: rybołówstwo, uprawa roślin
- Niepodległość: 1981 rok
