Barbara McClintock
Barbara McClintock (ur. 16 czerwca 1902, zm. 2 września 1992) była amerykańską genetyczką, która w 1983 roku otrzymała Nagrodę Nobla w dziedzinie fizjologii i medycyny za odkrycie transpozonów. Ukończyła studia na Uniwersytecie Cornella w 1927 roku, gdzie rozpoczęła badania nad cytogenetyką kukurydzy.
Badania i Odkrycia
McClintock prowadziła prace nad chromosomami kukurydzy, rozwijając techniki wizualizacji i analizy. Odkryła zjawisko rekombinacji genetycznej, a także stworzyła pierwszą genetyczną mapę kukurydzy, łącząc różne cechy fizyczne z odpowiadającymi im regionami chromosomów. W latach 40. i 50. odkryła zjawisko transpozycji, udowadniając, że geny mogą wpływać na ekspresję cech fizycznych.
Dzieciństwo i Edukacja
Barbara, z rodziny lekarskiej, była niezależnym dzieckiem. Po ukończeniu Erasmus Hall High School w 1919 roku rozpoczęła studia na Uniwersytecie Cornella. W 1923 roku uzyskała tytuł licencjata, a następnie magistra i doktora botaniki. Jej zainteresowanie genetyką zrodziło się podczas studiów, co miało kluczowy wpływ na jej dalszą karierę.
Późniejsze Życie i Uznanie
W 1957 roku McClintock rozpoczęła badania nad rdzennymi gatunkami kukurydzy w Ameryce Południowej. Jej prace zyskały uznanie dopiero w latach 60. i 70., kiedy to inni naukowcy potwierdzili jej odkrycia. W 1983 roku została pierwszą kobietą, która otrzymała niewspółdzieloną Nagrodę Nobla w dziedzinie fizjologii i medycyny.
Dziedzictwo
McClintock jest uważana za pionierkę w dziedzinie genetyki, a jej odkrycia miały kluczowe znaczenie dla rozwoju biologii molekularnej. Po jej śmierci, jej życie i prace stały się inspiracją dla licznych biografii oraz publikacji, a także symbolizują postęp kobiet w nauce.
Nagrody i Wyróżnienia
- Nagroda Nobla w dziedzinie fizjologii i medycyny (1983)
- National Medal of Science (1970)
- Członkostwo w National Academy of Sciences (1944)
McClintock pozostaje ikoną w dziedzinie nauki, a jej odkrycia wciąż mają wpływ na badania genetyczne i biologiczne na całym świecie.
