Bantu – Grupy Etniczne w Afryce
Bantu to zespół około 400 grup etnicznych, które zamieszkują głównie tereny stepowe w środkowej i południowej Afryce. Ich liczba szacowana jest na około 100 milionów ludzi, z których większość zajmuje się rolnictwem i hodowlą zwierząt. W XIX wieku organizacje plemienne Bantu zostały rozbite przez europejskich kolonizatorów.
Historia Migracji Ludów Bantu
Specjaliści od bantuistyki nie zgadzają się co do pierwotnej siedziby i kierunków migracji ludów Bantu, jednak za ich praojczyznę najczęściej uważa się region dzisiejszego Kamerunu i południowo-wschodniej Nigerii. D.W. Phillipson w 1980 roku zaproponował chronologię wędrówek ludów Bantu, opierając się na danych językowych i archeologicznych.
Fazy Migracji Ludów Bantu
- Faza 1: Około 1000 p.n.e. powstaje społeczność protobantu.
- Faza 2a: 1000-400 p.n.e. migracja wschodnia wzdłuż północnej granicy lasu tropikalnego, z kontaktami z językami środkowosudańskimi.
- Faza 2b: 1000-200 p.n.e. migracja w kierunku południowym wzdłuż wybrzeży Atlantyku.
- Faza 3: 400-300 p.n.e. powstanie kultury Urewe w Międzyjezierzu.
- Faza 4: 300-100 p.n.e. migracja kultur Urewe na zachód, mieszanie z ludami kultury 2b.
- Faza 5: Około 100 p.n.e. powstanie ośrodka Bantu na południu.
- Faza 6: 100-200 n.e. migracje ku wybrzeżom Oceanu Indyjskiego, tworzenie kultury Kwale.
- Faza 7: 300-400 n.e. dalsze migracje ludów Urewe i Kwale na południe.
- Faza 8 i 9: 400-500 n.e. nowy ośrodek kulturowy w regionie wyżyny Katanga w wyniku mieszania się kultur.
- Faza 10: 1000-1100 n.e. ekspansja kultury na obszar Afryki Wschodniej.
Wędrówki te miały istotny wpływ na kształtowanie się języków i kultur w Afryce, a ich dziedzictwo jest widoczne do dziś.
