Bandera wojenna
Bandera wojenna to symbol przynależności państwowej używany przez marynarki wojenne na jednostkach pływających.
W Polsce
Polska bandera wojenna może być noszona przez:
- okręty
- motorówki, kutry, łodzie okrętowe oraz sztabowe
- jachty należące do Marynarki Wojennej
Jednostki pomocnicze, takie jak barki czy dźwigi pływające, nie mają prawa podnosić bandery. Zasady dotyczące podnoszenia bandery są następujące:
- Podczas postoju okrętu bandera wznoszona jest na drzewcu rufowym, a w ruchu – na gaflu masztu głównego.
- Na okręcie podwodnym bandera wznoszona jest na drzewcu przy pomoście podczas ruchu, a na drzewcu rufowym podczas postoju.
- W porcie i na kotwicy bandera jest podnoszona o godzinie 08.00 i spuszczana o zachodzie słońca.
W przypadku żałoby bandera jest podnoszona do połowy drzewca. Ceremoniał morski dotyczący bandery obejmuje różne sytuacje, takie jak podnoszenie, opuszczanie oraz oddawanie honorów.
W przedrozbiorowej Polsce, bandera wojenna przedstawiała Orła Białego na czerwonym tle, podczas gdy statki handlowe nosiły czerwoną banderę z ramieniem trzymającym pałasz.
Przykłady bander
Poniżej przedstawiono kilka przykładów historycznych bander wojenna:
- Proporzec bojowy polskich okrętów wojennych w XVII wieku
- Bandera polska używana od 1919 do 1930 roku
- Bandera polska 1927–1945 oraz po 1993 roku
- Bandera polska 1945–1993
- Bandera Austro-Węgier
- Flaga Świętego Cesarstwa Rzymskiego
- Flaga Prus 1701–1870
- Bandera Cesarstwa Niemieckiego 1903–1918
- Bandera III Rzeszy 1938–1945
- Bandera rosyjska przed 1917 i po 1992 roku
- Bandera ZSRR 1935-1992
- White Ensign Royal Navy
- Bandera Marynarki Skonfederowanych Stanów Ameryki (1861–1865)
- Bandera Królestwa Francji
- Bandera Królestwa Grecji (1833–1973)
- Flaga wojenna Hiszpanii (1785–1931)
- Bandera Cesarstwa Japonii
- Bandera Portugalska (1834–1910)
- Flaga Królestwa Włoch od 1861 roku
- Hanzeatycka flaga Gdańska
- Bandera Imperium Osmańskiego 1453–1789
- Flaga Zjednoczonych Prowincji Niderlandów